Ciekawe miejsca w mojej okolicy - Błociszewo

Błociszewo - wieś sołecka w gminie Śrem województwa wielkopolskiego, oddalone o 9 kilometrów od Śremu, przy szosie wiodącej do Kościana.

Nazwa miejscowości jest bardzo stara. Istniała już w XIV stuleciu, chociaż w historii spotykamy inne nazwy tej miejscowości: Blociszewo, Blodzeszewo, Blocischowo. W czasie II wojny światowej nazywała się Moorau. Nazwa nawiązuje do błotnistego terenu, który dla mieszkańców wsi przed laty stanowił wielkią uciążliwość, a w okresie jesiennych słot i wiosennych roztopów praktycznie pozbawiało miejscowość kontaktu ze światem. Jeszcze do dziś tradycja niesie opowieść jak trudno było poruszać się zaprzęgami w niesprzyjających porach roku naszego stulecia. Może właśnie były dla Błociszewian impulsem w dążeniu do samodzielności. Od ponad sześciu wieków istnieje tutaj kościół parafialny, przed trzystu lat była szkoła i szpital.

Pierwszy Kościół w Błociszewie powstał w 1408 roku. Jego fundatorami byli bracia Jan i Mikołaj herbu Ostoja, znani nam jako właściciele Błociszewa, a także Brodnicy i Grabianowa. Drewniany kościół konstrukcji szkieletowej z 1 poł. XVII wieku został zastąpiony kolejnym również drewnianym i na tym samym miejscu, postawiony przed 1736 rokiem, jest to w zasadzie bryła obecnego kościoła. Był to kościół konstrukcji szkieletowej, ściany wewnątrz i zewnątrz były oszalowane deskami.Powstał na planie prostokąta o wym.26.0x 11.0 m, o jednakowej szerokości dla nawy i prezbiterium oraz wspólnej wysokości stropu. Dach trzyspadowy był kryty strzechą,od wschodu do kościoła przylegała kwadratowa 5mx5m. zakrystia od zachodu wieża o wym. 5,50mx5,50m.
Kościół ten był remontowany w 1848 roku,kiedy naprawiano również ogrodzenie kościoła. Kolejny remont przypadł na lata 1868-1869.
Wszystkie okna w kościele zostały wymienione, a w prezbiterium powstały witraże: lewy przedstawia św. Jana Nepomucena, a pod nim herb Nałęcz rodu Kęszyckich, środkowy- to św. Florian, a pod nim herb Dryja rodu Chłapowskich, natomiast witraż prawy przedstawia św. Wojciecha pod nim tablica z datami powstania parafii oraz ostatniego remontu kościoła (1408-1906).
Obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem jest późnobarokowy. Uprzednio istniała możliwość przesłonienia go malowanym na lipowej desce obrazem św. Michała Archanioła ? patrona parafii.
Wśród przedmiotów o historycznej wartości wymienić należy figurę św. Jana Chrzciciela z XVIII wieku, osiem cynowych lichtarzy z początku ubiegłego stulecia, a także krzyż procesyjny z ubiegłego stulecia.
Zegar w zachodniej wieży kościelnej pochodzi z 1847 roku i został wykonany w pracowni zegarmistrza Metke z Poznania. Brak jest daty jego zamontowania.

Godna poznania jest aleja starych kasztanowców przy drodze do Gaju, również objęta ewidencją i opieką Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody. Aleja kasztanowców liczy 208 kasztanowców, 4 klony zwyczajne, 1 jawor i 2 lipy drobnolistne.

Kapliczka drewniana, postawiona w początkach XX wieku, w miejscu tragicznego polowania, w czasie, którego Zygmunt Chłapowski z Turwi przypadkowo zastrzelił Mańkowskiego z Brodnicy. Fundatorem był sprawca nieszczęścia. Obecnie obiekt stał odrestaurowany staraniem pracowników leśnictwa. Obiekt możliwy do zwiedzania wewnątrz po uzgodnieniu z biurem parafialnym w Rąbiniu.

Szczególnym zainteresowaniem cieszą się liczne figury przy błociszewskich ulicach.
Między kościołem a plebanią znajduje się figura św. Jana Nepomucena-patrona pana Jana Kęszyckiego. Fundatorką tej figury jest pani Florentyna Kęszycka. Stało się to w końcu ubiegłego wieku i było dziękczynieniem za wyzdrowienie.
U zbiegu ulic Kasztanowej, Lipowej i Rolnej przed główną bramą wjazdową do pałacu stoi figura Najświętszej Marii Panny Niepokalanie Poczętej.
Przy zbiegu ulic Parkowej i Ogrodowej jest figura św. Rocha postawiona w 1867 roku przez ówczesnego sołtysa Rocha Jurgę i jego żonę Agnieszkę w dziękczynieniu za ominięcie Błociszewa przez epidemię cholery.
W parku podworskim, przy ścieżce prowadzącej do wschodniej furtki niedaleko od figury św. Rocha, zachował się ceglany i otynkowany sześcian jest to część podstawy stojącej tam niegdyś figury św. Antoniego. W czasie II wojny światowej zniszczyli ją Niemcy. Sama figura zachowała się dzięki trosce parafian -stoi obecnie w ogrodzie miejscowej plebani.
W kościele parafialnym po prawej stronie prezbiterium, znajduje się mierząca 140cm. figura św. Jana Chrzciciela. Święty trzyma w prawej ręce wysoki krzyż natomiast na lewej trzyma baranka, w którym znajduje się naczynie z wodą przeznaczoną do chrztów. Rzeźba pochodzi z XVIII wieku. Przy ulicy Kasztanowej znajdujemy dwie święte figury. W narożu parterowego budynku z dwuspadowym dachem jest niewielka figurka Dzieciątka Jezus. W tym budynku przed wojną mieściła się miejska ochronka. Dalej przy tej samej ulicy po, lewej stronie, przed budynkami mieszkalnymi członków Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej - na okrągłym cokole jest figura Serca Jezusowego.
Znana jest lokalizacja starego dworu ? poprzednika obecnego pałacu. Usytuowany był on około metrów przed obecnym pałacem w otoczeniu wiekowych drzew, i podobnie jak pałac, zwrócony był elewacją frontową na południe, w kierunku bramy wjazdowej. Wjazd na dziedziniec dworski z traktu śremsko-kościańskiego był w tym samym miejscu gdzie znajduje się obecna brama.
Pani Florentyna ze swym mężem Janem Nepomucenem po powrocie z 0Gaju i po odremontowaniu dworu zamieszkali w nim. Rozbiórka dworu nastąpiła dopiero po przeprowadzce, a więc na przełomie naszych wieków. Natomiast likwidacja kamiennej płyty fundamentalnej jeszcze później. Pałac powstał według projektu architekta Kazimierza Skórzewskiego. Pałac został postawiony za starym dworem, również zwrócony elewacją frontową w kierunku południowym, a jego budowę zakończono w 1893 roku.
Powstał więc duży budynek wolnostojący, 8 murowany, otynkowany i podpiwniczony. Jego część środkowa jest wyższa, natomiast skrzydła boczne, kryte również dachem mansardowym, mają mieszkalne poddasze. Niegdyś stały tam rzeźby rycerzy, z których lewy miał tarcze zdobioną herbem Dryji, prawy był herbu Nałęcz. Same drzwi są nieco cofnięte, z bogato zdobionym portalem. Szczyt elewacji frontowej, w miejscu obecnego okna na poddaszu, zdobiło godło Kęszyckich ? Nałęcz. Pierwotnie ściany zewnętrzne zdobiła bogata dekoracja rokokowa w znacznym stopniu przywrócona podczas remontu elewacji w 1985 roku. Z tego okresu jest też dodatkowy podjazd do wózków inwalidzkich bezpośrednio na portyk, z pominięciem schodów. Pałac mieści się na terenie parku. Budowla ta obecnie pełni funkcję sanatorium.

Autor:
Mateusz Adamczyk
Piotr Wojciechowski