Artyści, pisarze, malarze i poeci tworzą dzieła które przetrwają stulecia. Każde pokolenie widzi inaczej te dzieła, już Horacy pisał o nieśmiertelności autora, który dzięki swoim dziełom żyje wiecznie. Doskonale opisał to Stanisław Grochowiak w wierszu Bueghel(II) Malarz nigdy nie umiera gdy pozostawia po sobie, swoje obrazy,zostawia w nich cząstkę siebie-"duszę dałem Bogu", myślę że z pozostałymi artystami jest tak samo. "Ja- Malarz - już nie żyję. A jednak oczyma Moimi patrzycie na śnieg i wodę" - wczuł się malarza który patrzy z zaświatów na swoje dzieła. Mówi że dzięki jego dziełom potomni widzą jego punkt widzenia, to jak uchwycił chwilę ma płótnie, oddaje to co przeżywał wtedy. Dzięki obrazom został "nieśmiertelny". Artyści "budują" sobie za życia "pomniki"- chcą coś wyrazić, przekazać ludzkości coś ważnego, niekiedy pouczają lub ostrzegają, dlatego tworzą, pozostawiają "spadek" ludzkości, i dopóki ich dzieła nie zostaną zniszczone, pozostają oni wiecznie żywi. "Ja – Malarz – już nie żyję. Ale przecie widzę[...]"- czas został zatrzymany dzięki farbą i płótnie, chociaż nie żyje inni ludzie widzą i czują poprzez jego dzieła, jego obecność.
