Notatka biograficzna Konstanty Ildefons Gałczyński

Konstanty Indefons Gałczyński urodził się 23 stycznia 1905 roku.Jego ojciec był technikiem kolejowym, a matka była córką właściciela restauracji.Konstanty miał brata Zenona,młodszego o jedynaście miesięcy,który zmarł w roku 1921.W roku 1914 rodzina Gałczyńskich została ewakuowana do Moskwy i tam, około roku 1915 Konstanty Ildefons zaczyna pisać swoje pierwsze wiersze. W roku 1916 rozpoczyna naukę w Szkole Komitetu Polskiego założonej w Moskwie.W roku 1918 rodzina Gałczyńskich powróciła do Warszawy i tam Konstanty kontynuował nauke w gimnazjum. Pierwszy wiersz początkującego poety wydrukowano bezpośrednio przed maturą autora w roku 1923.Po maturze Gałczyński rozpoczął na Uniwersytecie Warszawskim studia z zakresu filologii angielskiej i jednocześnie filologii klasycznej, żadnego jednak z tych kierunków nie ukończył. Jesienią powołano Gałczyńskiego do jednorazowej służby wojskowej w szkole podchorążych, skąd zostaje karnie wydalony i przeniesiony do Berezy Kartuskiej jako prosty żołnierz. Służbę odbywa przez dwa lata, do połowy roku 1928. Po wyjściu z wojska Gałczyński rozpoczyna bardziej świadomą i zorganizowaną działalność artystyczną. W roku 1931 Gałczyński wyjeżdża jako referent kulturalny na placówkę konsularną do Berlina.W roku 1936 przychodzi na świat córka poety, Kira. 24 sierpnia Gałczyński zostaje zmobilizowany, 17 września dostaje się do niewoli. Powstają wówczas pierwsze wiersze wojenne: "Pieśń o żołnierzach z Westerplatte" i "Sen żołnierza". Po zakończeniu wojny Gałczyński zaczyna podróżować.W marcu 1952 powtarza się zawał serca. 6 grudnia 1953 roku, rankiem nastąpił nagły zgon poety. Pogrzeb odbył się na cmentarzu wojskowym na Powązkach.