Muzyka średniowiecza (od V wieku aż do połowy wieki XV). W tym czasie kultywowano szczególnie muzykę wokalną. Kościół miał ogromny wpływ na muzykę średniowiecza. Kościoły, a zwłaszcza klasztory były ośrodkami kultury muzycznej Europy. Z wnętrza świątyń dobiegały dźwięki jednogłosowych śpiewów kościelnych. Tworzyli je zakonnicy na chwałę bożą. Były to chorały gregoriańskie, które ukształtowały się na przełomie VI i VII wieku. Nazwa pochodzi od wówczas panującego papieża, Grzegorza Wielkiego. Muzyka średniowieczna to nie tylko muzyka kościelna. W okresie od XI do XIII wieku na terenie Francji i Niemiec rozwinęła się również liryka rycerska. Była to poezja śpiewana. Jej kompozytorami, a zarazem wykonawcami, byli wędrowni poeci, których we Francji nazywano trubadurami i truwerami, a w Niemczech minnesingerami. Wędrowali oni od miasta do miasta. Ich śpiewy opowiadały o miłości i walecznych czynnych rycerzy. Towarzyszył im improwizowany akompaniament średniowiecznych instrumentów. Melodie pieśni oparte były na skalach kościelnych.
