Bolesław Prus w utworze pt;" Lalka" stworzył postać Dr Szumana w sposób specyficzny. Szuman jest przyjacielem Stanisława Wokulskiego( głównego bohatera), który mimo ciężkiej sytuacji pracuje zazwyczaj za darmo ( stara się głównie o opłacenie sobie studiów), jest on bardzo ambitnym i pracującym żydem, który mimo wszystko chce jak największego dobra dla swoich podopiecznych. Poprzez to ze jest pozytywistą i jest zwolennikiem empirycznego podejście do świata staje się poniekąd człowiekiem bez uczyć. Skupia się na tym by ratować ludzi. Taki ma cel. "Ludzie Bezdomni" Tomasz Judym jest głównym bohaterem tego utworu. Wywodzi się z bardzo biednej wsi, gdzie bezustannie występują zjawiska patologiczne. Poniekąd nauka staje się dla niego ucieczką od tego świata. Tak bardzo zatracony w swojej pracy nie dostrzega uczuć do Joanny. Kobieta która go kocha musi odejść na jego prośbę ponieważ on chce skupić się tylko na pracy. Dlatego można powiedzieć że mimo tego że leczył nie potrafił uleczyć siebie by stać się szczęśliwym człowiekiem.Tytuł można nawiązać bezpośrednio do jego osoby, ponieważ nie mógł on znaleść miejsca na ziemi gdzie zazanłby spokoju i byłby szczęsliwym człowiekiem. Być może był pracoholikiem. Bernard Rieux jest głownym bohaterem i narratorem utworu pt; " dzuma".Bernard staje sie dla wielu osób jedynym wybawieniem. Całe miasto na niego liczy. Autor wspomina że w kluczowej fazie choroby bohater sypiał po 4 godziny dziennie. Bez przerwy oddany swojej pracy dawał z siebie 100 % Porównując tych 3 bohaterów, którzy występowali w różnych epokach literackich ( pozytywizm - modernizm - współczesność) obraz lekarza się nie zmienia. Autorzy dzieł piszą o ludziach którzy oddają z siebie maksimum po to by mieć poczucie spełnionego obowiązku i życia wedla zasad lekarskich. Jeszcze jednym przykładem jest Marek Edelman z utworu pt: "zdążyć przed Panem Bogiem" Hanny Krall, gdzie sam bohater mówi:"ścigałem się z Bogiem o życie innych" Dla mnie wszysztkie te 4 postacie zasługują na ogromny szacunek ponieważ oddanie się tak poważnej służbie z tak ogromnym zapałem jest czymś na prawdę zadko spotykanym, a Ci autorzy w sposob szczególny wykreowali te postacie. Charakterystyczne jest również to że te osoby nie mają czasu dla siebie i własne sprawy uczuciowe. np Judym wybiera pracę od miłosci, lub Bernard woli siedzieć w mieście i leczyć chorych niż próbować uciekać do swojej żony. Ci lekarze mieli inne systemy wartości, dlatego mówi się ze byli to lekarze z powołania
