W wierszu Czesława Miłosza "Ojciec w bibliotece" podmiot liryczny - dziecko, patrzy na ojca i spostrzega, ze ma on wysokie czolo, które może sugerować o jego mądrości. Ojciec nie dba o piękną fryzurę, gdyż jego wlosy są zwichrzone. Włosy oświetlone sa przez slońce. Podmiot liryczny mówi o ojcu, że ma z puchu koronę, gdy przed sobą księgi rozkłada. Czytanie niesamowitych przygód i baśni czyni z ojca kogos wyjątkowego i niezwykłego. Osoba mówiąca w wierszu caly czas przygląda się swemu ojcu z nieklamanym podziwem. Jest to dla niego ktoś ważny i wyjątkowy. Dziecko wyraża o ojcu pochlebną i ciepłą opinię. Jest on dla niego jak czarodziej i mag, ponieważ stwierdza, że szata na ojcu jest wzorzysta. A właśnie taki strój przypomina mu magiczny świat. Ojciec czyta książkę przyciszonym glosem, ale dla podmiotu lirycznego są to zaklęcia i czary. Umiejętność czytania, jest wedlug dziecka jest niebywalym wydarzeniem.
Ma wysokie czoło, zwichrzone włosy, ma wzorzysta szate jak czarodziej. I to tyle licze na Naj