Potrzebuje na teraz prosze o pomoc
Kraul – sposób pływania zwykle uznawany za najszybszy.Technika: płynący znajduje się w pozycji na piersiach i wykonuje tzw. "nożyce" nogami, przy równoczesnym naprzemianstronnym ruchu rąk. Ruch ten polega na wyciąganiu na zmianę ręki przed siebie nad wodą i podciąganiu jej z powrotem pod wodą. Szybkość w kraulu uzyskuje się głównie za sprawą pracy rąk (70%), praca nóg to zaledwie 30%. Oddech wykonuje się poprzez częściowe wystawienie głowy nad wodę wzdłuż jednej z rąk.W ratownictwie stosuje się także inną odmianę tego stylu (tzw. "kozak") − wykonuje się naprzemianstronną pracę rąk i trzyma się głowę lekko nad wodą, tak aby nie tracić kontaktu wzrokowego z tonącym.Pływanie sportowe: kraul nie jest stylem pływackim, tylko sposobem pływania. W trakcie zawodów pływackich zawodnicy pływają najczęściej kraulem w konkurencjach w stylu dowolnym i w ostatniej części dystansu konkurencji w stylu zmiennym.Historia: jakkolwiek podobne style pływania znane są ludzkości od starożytności, to jednak współczesny kraul wywodzi się wg różnych źródeł z dwóch miejsc:Ameryki Południowej − gdzie styl ten był popularny wśród indianWysp Salomona − gdzie stosowała go od setek lat autochtoniczna ludność.Styl ten w Europie pojawił się prawdopodobnie po raz pierwszy w 1844 r. Kiedy to na zawodach pływackich w Londynie zawodnicy z północnej ameryki bez trudu pokonali brytyjczyków pływających żabką. Po tych zawodach został jednak w europie na długo zakazany w oficjalnych zawodach.W latach 1870−1890, pierwszą "oficjalną" wersję kraula opracował John Arthur Trudgen, który opisał styl pływania indian z ameryki południowej. Popełnił jednak błąd, gdyż wadliwie opisał ruch nóg, który w jego wersji był bardziej zbliżony do żabki. Ten hybrydowy styl pływania był nazywany trudgenem. Trudgen stał się popularny w zawodach w europie pod koniec XIX w. I zaczął stopniowo zastępować żabkę, w zawodach w wolnym stylu.Trudgen został dopracowany przez trenera pływackiego z Australii Richarda (Freda) Cavilla. Obserwował on ludność autochtoniczną na wyspach salomona i dokładnie przestudiował ruch ich nóg, pływając za nimi w masce płetwonurka. Zawodnicy szkoleni przez cavilla zaczęli wygrywać liczne zawody, a nowy styl został nazwany australijskim crawlem. Nazwa ta została w latach 50. XX w. Skrócona do obecnej.Styl dowolny (kraul) – trzymaj sylwetkę jak najbardziej poziomo, blisko powierzchni wody. Poczuj, że swobodnie unosisz się na wodzie. Zacznij pracować rękoma i nogami. Nogi są jak silnik w motorówce – musza bardzo mocno pracować by napędzać cię w wodzie. Ręce wykonywać muszą ciężką robotę wiosłującą.Jedną ręką kończ ruch przy udzie, a drugą zacznij zagarniać wodę. Nogi pracują na przemian. Tułów jest skręcony.Przekręcając głowę w stronę ręki nad wodą, wdychaj powietrze. Ręka zagarniająca ma łokieć powyżej dłoni.Tor ręki zagarniającej tworzy literę s. Ręka zanurzona powinna bez chlapania rozcinać wodę – musi być starannie włożona do wody, nie może wpadać niechlujnie.Ruch wiosłujący musi być mocny i efektowny.Rękę wynurzaj z wody tuż przy udzie.Całą sekwencję powtórz drugą ręką, wydychając powietrze pod wodą. Kraul to zdecydowanie najszybszy styl. Niezwykle ważne przy pływaniu tym stylem jest poprawne wykonywanie wydechów pod wodą. To dzięki nim można z łatwością nabrać powietrza przy wdechu. Oddychać powinno się co dwa ruchy (na jedną stronę) lub co trzy ruchy (na dwie strony). Do wykonania wdechu głowę należy przekręcać w bok (a nie wyciągać przodem). Nogi muszą pracować bardzo mocno by możliwe było nabranie prędkości. Do najczęstszych błędów popełnianych w kraulu należą: nadmierne uginanie nóg w kolanach (praca tylko podudziami, zamiast całą nogą), wkładanie ramienia do wody skośnie, bez prostowania po włożeniu oraz opuszczanie łokcia poniżej dłoni w czasie zagarniania wody. 1.Praca nn do kraula - siedząc na brzegu ławeczki z akcentem na obciągnięte palce, ruchomość w stawach skokowych, pracę nn od biodra.( nauczamy pracy nn rozpoczynając od ruchów nożycowych przy prostych kolanach i obciągniętych palcach ) po opanowaniu tego ruchu wprowadzamy prawidłową technikę pracy nn: Leżymy na piersiach na ławce lub murku wysunięci tak aby można było wykonać ruch w dół od biodra. Współćwiczący pomaga w prowadzeniu nn, opuszczamy np. Od biodra w dół, lekko uginamy kolano i odwodzimy obciągniętą stopę do wewnątrz, następnie energicznym ruchem kopnięcie stopą w dół z jednoczesnym wyprostem kolana i uniesieniem biodra w górę - ruch wykonujemy naprzemianstronnie raz np. Raz nl 2.Praca rr - symulacja ruchów do kraula rękoma w opadzie tułowia ( jednorącz przy ścianie z akcentem na dokładność toru ruchu ręki, naprzemianstronnie z akcentem na fazę odepchnięcia, koordynacja pracy rr z oddechem). Stajemy w opadzie tułowia z rl opartą o ścianę. Prowadzimy rp od przodu zaczynając ruch dłonią skierowaną w dół i ku linii środkowej ciała uginając stopniowo łokieć wykonujemy fazę pociągnięcia pod klatkę piersiową (w znacznej od niej odległości). Od najniższego położenia dłoni rozpoczynamy fazę odepchnięcia wykonując energiczny ruch w stronę uda, kończąc go wyprostem ramienia z dłonią odwróconą częścią wewnętrzną w górę. Przełożenie ręki do przodu rozpoczyna się od wyciągnięcia łokcia z wody przy pozostawionej swobodnie dłoni w wodzie. Gdy łokieć jest w najwyższym położeniu przenosimy przedramię prostując rękę do przodu. Założenie ręki do wody rozpoczynamy od zanurzenia dłoni i wykonania fazy napłynięcia, czyli jak najdalszego wyprostu ręki wraz z dłonią ku przodowi. myślę że wystarczy :)
