Impresjonizm był nowym kierunkiem, dlatego na początku powodował oburzenie i zdziwienie wśród społeczeństwa. Malarze impresjonizmu przedstawiali w swoich dziełach wszystko, co budziło emocje, grało z kolorystyką i odznaczało się jakąś innością. Ochodzili od wyuczonego akademizmu, szukali nowych kanonów piękna, zapominając o panującej dotąd sztuce humanistycznej. Początkowo ten styl był wyśmiewany, ponieważ ludzie nie wiedzieli co mają oznaczać te różnobarwne plamy na płótnie. Obserwujący posądzali twórców o błędy, brak talentu i umiejętności, ponieważ ich obrazy przedstawiały tak jakby przypadkowe fotografie krajobrazów, chwile uchwycone w odpowiednim momencie i przeniesione na płótno. Krytycy niechętnie spoglądali na takie dzieła, musiało minąć wiele czasu, zanim ludność przywykła do tego nowego trendu propagowanego przez młodych impresjonistów.
