Postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją (Utwór: Miłość Szczęśliwa-Wiesława Szymborska )

Wiersz Szymborskiej „Miłość szczęśliwa” napisany został wierszem wolnym bezrymowym. Podzielony jest na siedem nieregularnych strof. Obecne są w nim liczne przerzutnie.„Miłość szczęśliwa” w dość ironiczny sposób dyskredytuje zjawisko odwzajemnionej miłości. Oczywisty jednak wydaje się fakt, że dyskredytacja ta nie jest faktyczna - wyczuwalny jest fakt, że wiersz ten mógłby raczej zostać napisany przez kogoś, kto miłości takiej nigdy nie doświadczył. Jeszcze bardziej właściwe wydaje się ustalenie, że utwór pisany jest z perspektywy absolutnie obiektywnego obserwatora, który potrafi wydać chłodny sąd o rzeczywistości.Szczęśliwie zakochani zostają w utworze sprowadzeni do kondycji dziwolągów, dla których tylko przypadkiem znajduje się miejsce na świecie. Tak naprawdę miejsce to gwarantuje im tylko fakt, że ich odsetek jest tak znikomy, że z powodu swojej niewielkości nie może nikomu wadzić.Autorka uwypukla swoistą niesprawiedliwość szczęśliwej miłości, ukazując jej istnienie jako swego rodzaju przypadek. Nie ma żadnego logicznego wytłumaczenia, dlaczego niektórzy ludzie doznają tego uczucia, inni natomiast są go pozbawieni.Zakochani są także przedstawieni jako niepotrzebne światu...