jakie postawy wobec zagrożenia śmiercią przyjęli bohaterowie dżumy

Ludzie w sytuacji zagrożenia przyjmują różne postawy, które autor przedstawił w utworze. Bernard Rieux jest lekarzem, który podjął walkę z szalejącą dżumą. Mimo tego,że wciąż ponosił klęskę  czuł się zobowiązany do codziennego podejmowania nowego wysiłku. Jean Tarrou  tak jak doktor pragnie pomagać . Podczas epidemii  wychodzi z propozycją stworzenia oddziałów sanitarnych i zgłasza się jako ochotnik do  ich prowadzenia. Także Joseph Grand,   skromny urzędnik, był bardzo zaangażowany w  pomoc doktorowi  i Jeanowi Tarrou w zmaganiach z epidemią.  Wstąpił jako ochotnik do oddziałów sanitarnych i  prowadził też żmudną i przygnębiającą statystykę zgonów. Inne zachowania zauważymy u Raymonda  Ramberta, dziennikarza, który znalazł się w mieście  przypadkiem dla znalezienia materiałów na reportaż.  Początkowo starał się znaleźć możliwość ucieczki,  uważając, że zaraza jest problemem orańczyków, a nie jego. Po pewnym czasie zrozumiał,  że ucieczka z miasta jest niegodnym zachowaniem i postanawia pozostać, by pomoc  w walce z epidemią. Ojciec Paneloux , zakonnik, jezuita początkowo uważał, że dżuma stanowi zesłaną przez Boga karę za ludzkie grzechy. Jednak zmienia swoje poglądy po tym jak towarzyszył przy śmierci małego dziecka, syna sędziego, który   strasznie cierpiał. Wtedy zrozumiał, że choroba nie może być karą boską, skoro umierają zupełnie niewinne dzieci.

Trwałe wartości epoki staropollskiej (co dzisiaj przetrwało a co straciło aktualność).

Żyjemy w okresie w fermentującym ciągłymi zmianami. W przerażająco szybkim tempie przegrupowują się, odwracają i ustawiają na nowo w innym porządku wobec rzeczywistości wszystkie niemal rzeczy i sprawy, z którymi jesteśmy związani. Pr...