Rzemiosło artystyczne – dziedzina sztuk plastycznych, do której zaliczamy przedmioty zrobione ręcznie, mające wartość artystyczną. Wykonane zostały przez najlepszych mistrzów rzemiosła, z drogich i starannie dobranych materiałów. Dzięki pięknej formie stały się dziełami sztuki. Ich wartość wielokrotnie przerasta cenę użytych materiałów. Tego typu przedmioty osiągają bardzo wysokie ceny na aukcjach. Piękne meble, ceramikę, tkaniny gromadziła od lat przede wszystkim arystokracja, jako wyraz kultury, zamożności i dobrego gustu. Dziedziny rzemiosła artystycznego: Ceramika – wyroby wypalane z gliny i zazwyczaj pokrywane szkliwem, czyli fajans, kamionka i porcelana: naczynia, kafle i drobne przedmioty ozdobne. Hafciarstwo – hafty na tkaninach i skórach, często z użyciem nici metalowej (srebrna i złota), cekinów, paciorków i kamieni szlachetnych. Introligatorstwo – ozdobne oprawy ksiąg. Konwisarstwo – wyroby z cyny: naczynia, świeczniki, pasy i łańcuchy. Koronkarstwo – koronki ubraniowe i do obszywania tkanin. Kowalstwo artystyczne – kraty dekoracyjne, okucia, latarnie, zamki i klucze z kutego żelaza. Ludwisarstwo (brązownictwo) – odlewane przedmioty ze spiżu, miedzi i mosiądzu: dzwony, działa, posągi, świeczniki i moździerze. Meblarstwo – szafy, komody, kredensy, łoża, krzesła, fotele. Najsłynniejsze do dzisiaj jest wzornictwo skandynawskie - bardzo proste, oszczędne, wykorzystujące tradycyjne, naturalne materiały (drewno, szkło), zawsze bardzo starannie wykonane. Istniał także styl polski oparty na sztuce ludowej (projekty spółdzielni "Ład").Przedmioty miały nietypowe, nie zawsze praktyczne, "szalone" kształty i żywe, fantazyjnie dobrane kolory. Czasami wzornictwo przemysłowe jest osobnym kierunkiem studiów w szkołach dla architektów lub, jak w Polsce, na akademiach sztuk pięknych. Przygotowanie do tego zawodu wymaga opanowania takich dziedzin jak materiałoznawstwo, czyli nauka o właściwościach poszczególnych materiałów, i ergonomia - nauka o dostosowaniu urządzeń i przedmiotów do możliwości fizycznych i psychicznych człowieka (to właśnie ergonomia wyjaśnia, na jakim krześle najwygodniej siedzieć). Potrzebne są także spore umiejętności plastyczne i wyczucie mody.
