IP (Internet Protocol) - w dużym skrócie: służy do adresowania hostów i pakietów w sieci. Wyobraź sobie pakiet danych. Nie wiesz jak on wygląda, nie wiesz z czego się składa. Protokół IP określa jak ma wyglądać część tego pakietu, która jest odpowiedzialna za to gdzie ma on dolecieć i skąd pochodzi. Dzięki temu protokołowi urządzenia mogą się ze sobą komunikować. Protokół IP można porównać do sposobu adresowania domów - kiedy coś zamawiasz na internecie, musisz podać przede wszystkim kod pocztowy, ulicę, numer domu i numer mieszkania. Jest to pewien standard, który pozwala określić gdzie znajduje się dany dom. To samo robi protokół IP w sieci komputerowej. ARP (Address Resolution Protocol) - Jest używany przez protokół IP w celu przemapowania adresu IP na adres MAC. Adres MAC jednoznacznie określa adres urządzenia w sieci LAN. Zakładam, że masz router w domu. Ten router przyjmuje sobie jakiś zewnętrzny adres, którym wszystkie komputery za tym routerem prezentują się w internecie. Czyli każde urządzenie podłączone do tego routera ma to samo IP w internecie, ale różne IP w Twojej lokalnej sieci. Jeśli jakiś komputer z internetu będzie chciał wysłać do Twojego dane, wyśle je do routera (adres zewnętrzny), a router m.in dzięki znajomości Twojego adresu MAC będzie mógł dostarczyć Ci te dane. ICMP (Internet Control Message Protocol) - Za pomocą tego protokołu przesyłane są wiadomości informacyjne. Czyli na przykład: dane urządzenie jest lub nie jest dostępne w sieci (odpowiada lub nie odpowiada na ping). TCP (Transmission Control Protocol) - Załóżmy, że jesteś programistą, który pisze komunikator. Dzięki temu protokołowi nie musisz się przejmować jak dana wiadomość zostanie przetransportowana do drugiego użytkownika. TCP określa jak ma wyglądać fragmentacja danych, czyli de facto jak ma wyglądać reszta pakietu, o którym pisałem w protokole IP. Jak się domyślasz, skoro TCP określa jak dzielić dane i jak je transportować w sieci, a IP daje określa gdzie i skąd te dane pochodzą, tych protokołów używa się w tym samym czasie. Czyli TCP/IP - pewnie spotkałeś się już z tą nazwą. TCP m.in zapewnia, że dany pakiet dotrze do celu (w przeciwieństwie do UDP). Żeby w pełni opisać ten protokół musiałbym napisać referat na kilka stron A4... UDP (User Datagram Protocol) - podobnie jak TCP, określa sposób transportu danych w sieci. UDP od TCP różni się głównie tym, że NIE gwarantuje, że dany pakiet dotrze do celu. W zamian transmisja jest o wiele szybsza. Po co nam ten protokół? Na przykład do transmisji wideo. Podczas wideokonferencji na Skype nie zależy Ci przecież na zobaczeniu każdej klatki w idealnym stanie. Nic takiego by się nie stało, gdyby dana klatka wypadła, albo została zniekształcona, prawdopodobnie nawet tego nie zauważysz. Więc w tym przypadku warto zastosować UDP. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) - Powinien kojarzyć Ci się ze stronami internetowymi i słusznie. Kiedy Twoja przeglądarka pobiera daną stronę internetową, używa właśnie protokołu HTTP, który określa jak ma się to odbywać. Dzięki niemu mamy jakąś standaryzację. FTP (File Transfer Protocol) - Nie ma co się rozpisywać. Służy po prostu do przesyłania plików między hostami. Działa na zasadzie klient-serwer. Czyli stawiasz sobie tzw. serwer FTP i wrzucasz na niego pliki. Ludzie podłączają się do tego serwera używając protokołu FTP i mogą je pobierać. Oczywiście mogą też dodawać nowe, usuwać istniejące itd. DNS (Domain Name System) - Mój ulubiony protokół ;D Służy do zamiany nazw mnemonicznych na adresy IP. Co to jest nazwa mnemoniczna? To po prostu nazwa zrozumiała do człowieka. Na przykład: kiedy wchodzisz na wikipedia pl, Twój komputer nie wiem z czym się ma połączyć. Nie wie co to jest wikipedia pl. Jak wiesz wikipedia stoi na jakimś serwerze WWW, który ma jakiś adres IP. Nazwa "wikipedia pl" nie określa gdzie ten serwer się znajduje... musisz znać IP tego serwera, żeby pobrać z niego pliki strony do przeglądarki. DNS odpowiada właśnie za tłumaczenie tych nazw zrozumiałych dla człowieka na adresy IP. Istnieją serwery DNS, które maja bazy danych w tej postaci (rekord typu A) www. wikipedia. pl ---> 94.23.242.48. Po wpisaniu wikipedia pl, Twój komputer odpytuje serwer DNS jaki adres IP ma serwer z tą stroną. Uzyskuje odpowiedź i może dalej działać. Oczywiście pomijam tutaj cache DNS, lokalne wpisy w resolv.conf, czy hosts (skomplikowane, tego nie musisz wiedzieć :P). SMPT (Simple Mail Transfer Protocol) - Pozwala transmisję wiadomości e-mail. Głównie używamy go do wysyłania maili, a nie odbierania (tak się przyjęło). Do odbierania służy IMAP i POP3. PPP (Point-to-Point Protocol) - Z grubsza służy do łączenia dwóch hostów w parę. Mogą się między sobą komunikować. Protokół pozwala na transmisję danych, szyfrowanie ich i autentykację (czy host z którym się łączę na pewno jest tym, za kogo się podaje). PPTP (Point-to-Point Tunneling Protocol) - Jest to swego rodzaju "nakładka" na protokół PPP. Pozwala na tworzenie tzw. wirtualnych sieci prywatnych. Czyli przy pomocy PPP umożliwia danemu hostowi podłączenie się do istniejącej sieci komputerowej. Przykład użycia: pracujesz zdalnie i chcesz mieć dostęp do wszystkich komputerów w firmie. Przy pomocy tego protokołu możesz podłączyć się z serwerem PPTP w firmie i osiągniesz swój cel.
