Już to komuś pisałam ,dlatego kopiuję swoją odpowiedź. Mit o Demeter i Korze Demeter była boginią urodzaju. To za jej sprawą wszystkie rośliny żyły i wydawały owoce. Jej córką była Persefona, nazywana również Korą. Bogini kochała ją ponad wszystko i rzadko pozostawiała samą. Matka i córka bardzo lubiły spacerować razem z nimfami po łąkach pełnych kwiatów i słuchać ptasich śpiewów. Kora wyrosła na piękną kobietę. Jej ulubionym zajęciem było układanie bukietów z kwiatów. Matka pozwalała córce zrywać wszystkie kwiaty oprócz jednego. Dziewczynie nie wolno było zbliżać się do narcyzów. Demeter wiedziała, że jest to kwiat poświęcony mrocznym władcom podziemia. Kora słuchała zakazu matki i nie zrywała zakazanego kwiatu. Jednak pewnego dnia natknęła się na przepiękny narcyz i zachwyciła się nim. Zerwała go więc i powąchała. W tym momencie ziemia rozstąpiła się i z jej wnętrza wyłonił się zakochany w Korze Hades. Bez namysłu porwał piękną dziewczynę do swej krainy.Zrozpaczona Demeter wyruszyła w świat szukać córki. Po dziewięciodniowych, bezskutecznych poszukiwaniach, pod postacią staruszki, cała w łachmanach, dotarła nad Zatokę Salamińską. Tam wzbudziła litość w córkach króla Kleosa. Dziewczęta postanowiły się nią zaopiekować. Demeter zamieszkała w ich domu. W zamian za gościnę, opiekowała się słabym i wątłym, najmłodszym dzieckiem królewskim. W zamian za okazane jej serce, bogini postanowiła uczynić chłopca nieśmiertelnym. Codziennie więc wyjmowała go z łóżeczka i trzymała w ogniu. Pewnego dnia zobaczyła to matka chłopca i podniosła straszliwy krzyk. Demeter upuściła dziecko i chłopiec spłonął. Wtedy Demeter przybrała swą prawdziwą postać. Wszyscy rozpoznali w niej boginię i oddali jej cześć. Zlitowała się ona nad zmarłym i przywróciła chłopcu życie. Ofiarowała mu też kłosy zbóż oraz rydwan zaprzężony w złote rumaki.Demeter jednak wciąż była pogrążona w żałobie. Rozpaczała, a z nią cierpiała cała ziemia. Wszystko uschło i ludzie cierpieli głód. Kiedy dowiedziała się, gdzie jest jej córka, jej gniew spadł na wszystkich bogów. Nie chcąc mieć z nimi do czynienia, ukryła się w jednej z jaskiń. Dopiero sprytnemu Hermesowi udało się odszukać zrozpaczoną boginię. Od tego czasu wysyłano do niej różnych posłańców, starano się ja ubłagać . Demeter nie chciała słuchać próśb bogów. Wtedy dopiero Zeus rozkazał Hadesowi wypuścić Korę z podziemi. Hades jednak nie chciał się rozstać z ukochaną żoną. Podając jej owoc granatu, na stałe związał ją z królestwem cieniów.Od tamtej pory Persefona musi przebywać w podziemiach trzy miesiące każdego roku. W tym czasie Demeter cierpi i okrywa żałobą cały świat. Przyroda obumiera i nastaje zima. Kiedy Kora wraca do matki, wszystko ponownie budzi się do życia i nastaje wiosna.
Demeter zostawiła córkę Korę nad brzegiem oceanu, bawiącą się z nimfami. zakazała jej zbierać narcyzów . Ponieważ kwiaty te były poświęcone bóstwom podziemnym, jednak córka nie posłuchała. Z rozwartej ziemi wyszedł Hades, porwał Persefonę. Ta krzyczała, choć nikt jej nie słyszał. Demeter wpadła w żałobę, a to odczuła natura. Świat stał się mdły, stracił swoje kolory i swą radość. Demeter pytała wszystkich o drogę, niestety na próżno. Pewnego dnia Dzeus nie chcąc, aby na całym świcie panował głód i żal, kazał Hadesowi zwrócić Korę jej matce. Hades spełnił tę prośbę. Na pożegnanie dał Persefonie owoc granatu- symbol stałego związana z kraina cieni. Odtąd Kora przebywała pół roku z matką- na świecie panowała wiosna i lato. Kiedy zaś wracała do męża, na świecie panował smutek i następowała jesień oraz zima.