Święta Faustyna Kowalska urodziła się 25 sierpnia 1905 r. Głogowcu w województwie łódzkim. Na chrzcie otrzymała imię Helena. Jej rodzice byli rolnikami. Miała dziewięcioro rodzeństwa. Ponieważ rodzina była bardzo biedna, już jako czternastoletnia dziewczynka musiała iść na służbę.
Od najmłodszych lat święta Faustyna pragnęła wstąpić ,na co nie zgadzali się jej rodzice. 1 sierpnia 1925 r. została przyjęta do Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie., a potem odbyła nowicjat w Krakowie, gdzie 30 kwietnia 1926 r. nastąpił obrzęd obłóczyn. Pierwsze śluby Helena, już jako Maria Faustyna, złożyła dwa lata później. Ponieważ nie miała wykształcenia, jako prosta zakonnica pracowała w kuchni. Ostateczne śluby czystości, posłuszeństwa i ubóstwa złożyła 1 maja 1933 r. Potem została wysłana do Wilna, ale musiała wrócić do Krakowa z powodu choroby (gruźlicy płuc). Od tej pory przebywałam w większości szpitalach. Zmarła 5 października 1937 r. W 1992 r. ogłoszono dekret stwierdzający heroiczność cnót Sługi Bożej siostry Faustyny. Uroczystej beatyfikacji (18 kwietnia 1993 r.) oraz kanonizacji (30 kwietnia 2000 r.)dokonał papież Jan Paweł II, ustanawiając Święto Miłosierdzia Bożego w pierwszą niedzielę po Wielkanocy.
Święta Faustyna wychowywała się w katolickiej rodzinie. Rodzice byli biedni, ale bogaci pobożnością bożą. Mała Helena bardzo pragnęła służyć Bogu i ludziom. Jest wzorem, bo zjednywała sobie otoczenie sumienną i życzliwą troską o potrzeby innych . Najważniejsze w życiu siostry Faustyny były: żarliwa modlitwa i praca pełna poświęceń. Pomimo trudności ( ze zdrowiem i władzami Kościoła) gorliwie szerzyła kult Jezusa Miłosiernego. Chociaż nie maiła wykształcenia potrafiła napisać Dzienniczek, którego treścią zachwyca się cały świat.
