1. Miejsce wody w dziele stworzenia (Rdz 1) Przedmiotem spotkania jest hymn o stworzeniu z Rdz 1. Analiza literacka tekstu posłuży odczytaniu roli, jaką woda z woli Boga odrywa w świecie. Równocześnie zostanie podjęte pytanie o odpowiedzialność człowieka za dzieło stworzenia. 2. Wody potopu (Rdz 6,5-9,17) Opowiadanie o potopie jest zaskakujące: co dopiero stworzony świat zostaje zniszczony przez swego Stwórcę. Pytanie o przyczyny potopu posłuży odczytaniu wód potopu jako znaku Bożej miłości wobec świata. 3. Wody studni, które łączą (Wj 2,15-22) Opowiadanie o spotkaniu Mojżesza z Seforą przy studni zbudowane jest na powtarzającym się w Piśmie Świętym schemacie spotkania młodzieńca z pasterką. W podobnym kluczu jest przedstawione spotkanie Jezusa z Samarytanką w J 4. Analiza tych tekstów będzie zmierzała do odkrycia waloru wspólnototwórczego wody. 4. Woda na pustyni znakiem obecności Boga (Wj 15,22-16,3; 17,1-7) Pustynia może być na różne sposoby doświadczana w ludzkim życiu. Sposoby jej pokonania nie odbiegają od tego doświadczenia, które było udziałem Izraelitów po ich wyzwoleniu z niewoli egipskiej. Tamta rzeczywista pustynia stała się dla narodu wybranego miejscem odkrycia Bożej obecności i miłości. Było to możliwe również dzięki wodzie wydobytej przez Mojżesza ze skały. Ale to nie woda, lecz słowo Boże stało się dla Izraela źródłem życia na pustyni. 5. Przejście przez morze (Wj 14,10-31) Przejście Izraelitów przez morze w liturgii Wigilii Paschalnej jest przywoływane w kontekście wody chrzcielnej. Analiza opowiadania z Wj 14 zmierzać będzie nie tylko do rekonstrukcji przejścia, ale również od odczytania jego znaczenia symbolicznego w perspektywie całej historii zbawienia. 6. Słowo Boże jak woda dająca życie (Ps 1) Człowiek rozważający słowo Boże porównany jest w Ps 1 do drzewa zasadzonego nad płynącą wodą. Zrozumienie tej metafory wymaga uwzględnienia pozostałych symboli i metafor występujących w Ps 1. Ich analiza służyć będzie wprowadzeniu w lekturę modlitewną Pisma Świętego. 7. Post przemieniający człowieka w źródło wody (Iz 58,1-12) Na czym ma polegać prawdziwy post? Jaki post czyni człowieka źródłem wody dla innych? O tym mówi proroctwo z Iz 58,1-12. 8. Wody nowej świątyni (Ez 47,1-12) Wizja wody wypływającej spod progu nowej świątyni w Księdze Ezechiela jest proroctwem, które wielokrotnie były odczytywane na nowe w powygnaniowych księgach prorockich, jak również zostało kilka razy przywołane przez Pana Jezusa. Spotkanie będzie miało na celu odczytanie orędzia tego proroctwa dla współczesnego Kościoła. 9. Dlaczego Jezus przyjął chrzest (Mt 3,5-17) Jezus rozpoczyna swoją działalność publiczną od przyjęcia chrztu, którego udzielał Jan Chrzciciel. Sam Jan zapowiadał jednak przyszły chrzest, którego miał udzielić Jezus w Duchu Świętym. Jakie były różnice między tymi chrztami? W jaki celu Jezus przyjął chrzest Janowy? 10. W jaki sposób słowo Boże jest podobne do wody (Iz 55,1-13)? Przedmiotem analizy będą dwie metafory wody, które w Iz 55 są odniesione do słowa Bożego. Zapoznanie się z nimi będzie zmierzało do postawienia sobie pytania o rolę słowa Bożego w naszym życiu. 11. Pan Jezus ucisza burzę na jeziorze (Mt 8,23-27) Orędzie płynące z relacji ewangelisty Mateusza o uciszeniu burzy na jeziorze jest wielorakie: Jezus objawia się swoją władzę nad żywiołami świata, które symbolizują siły zła zagrażające ludzkiemu życiu; zachowanie Jezusa na łodzi jest modelem życia i wiary dla Jego uczniów; oni sami zostają wezwani do odkrycia wiary w Jezusa jako drogi do pokonania lęku, który płynie z doświadczenia samotności. 12. Jaką prawdę o sobie objawił Jezus przemieniając wodę w wino na weselu w Kanie (J 2,1-11)? Przemiana wody w wino, której Jezus dokonał podczas wesela w Kanie Galilejskiej, nie należy traktować wyłącznie w kategorii cudu. Zwraca na to uwagę sam Jan Ewangelista, który w tym wydarzeniu widzi „początek znaków” Jezusa. Co było treścią tego znaku? Czego symbolem jest woda i wino? Jaką prawdę objawił Jezus poprzez ten znak? Jaka ma być nasza odpowiedź na ten znak? 13. Samarytanki pragnienie wody żywej (J 4,1-42) Św. Jan w rozdz. 4 swojej Ewangelii opowiada o spotkaniu Jezusa z Samarytanką. Centralnym motywem rozmowy Jezusa z Samarytanką jest woda oraz pragnienie, jakie nosi w sobie człowiek. Okaże się jednak, że woda może mieć wartość symboliczną, zaś ludzkie pragnienia mogą przyjmować różny kształt. Najważniejszym jednak pragnieniem jest miłość. Poszukiwanie sposobu zaspokojenia tego pragnienia będzie jednym z celów analizy tekstu J 4. 14. Wierzyć w Jezusa - źródło wody żywej (J 7,37-39) Kolejna zapowiedź daru „wody żywej” ze strony Jezusa miała miejsce w świątyni jerozolimskiej na zakończenie Święta Namiotu. Krótka wypowiedź Jezusa objawia nie tylko tożsamość „wody żywej”, ale również doprecyzowuje, w jaki sposób człowiek może czerpać z tej „wody żywej”. 15. „Woda żywa” wypływająca z krzyża Chrystusa (J 19,28-37) Ewangeliczna narracja o śmierci Jezusa na krzyżu staje się niezwykle ważna w kontekście debaty nad obecnością krzyża w przestrzeni życia publicznego. Spór wokół krzyża jest okazją, by odczytać go jako znak objawiający miłość i miłosierdzie Boga. Ważnym elementem narracji Janowej jest wzmianka o przebitym boku Jezusa, z którego wypłynęła krew i woda. Znaczenie tego wydarzenia będzie poszukiwane w kontekście nabożeństwa do Bożego Miłosierdzia. 16. Kroczyć z Jezusem po falach przeciwności (Mt 14,22-33) W rozdz. 14 swojej Ewangelii Mateusz zapisuje, jak Jezus w nocy przychodzi do swoich uczniów przeprawiających się w łodzi przez jezioro. To wydarzenie pokazuje nie tylko moc i władzę Jezusa nad siłami natury. W istocie zostaje zapisane doświadczenie kryzysu wiary, które stało się udziałem uczniów. Na przykładzie Piotra możemy zaobserwować, w jaki sposób kryzys staje się przestrzenią przemiany i odrodzenia życia, jeśli jest przeżywany w łączności z Jezusem. 17. Wody chrztu zanurzeniem w śmierci Chrystusa, by powstać do nowego życia (Rz 6,1-14) Rozdz. 6 Listu św. Pawła do Rzymian stanowi w opinii wielu komentatorów zapis pierwotnej katechezy chrzcielnej. Znaleźć w niej można nie tylko rozwinięcie symboliki wody w kluczu paschalnym - śmierci i zmartwychwstania Jezusa, w które zostaje włączona osoba ochrzczonego. Paweł pokazuje, jak to wydarzenie staje się zasadą późniejszego życia chrześcijanina. 18. Pragnąć Boga jak wody ze strumieni (Ps 42-43) Ps 42 i 43 stanowią jeden utwór, który otwiera obraz „łani pragnącej wody ze strumieni”. W tej metaforze odnaleźć można samego psalmistę, który z tęsknotą wygląda obecności Boga w swoim życiu. Jego modlitwa jest zapisem całej gamy uczuć, które towarzyszą jego szukaniu. Dzieląc się swoimi emocjami, psalmista uczy nas, jak budować osobową, pełną intymności i zaangażowania relację z Bogiem. Możesz z tego skorzystać, mi bardzo pomogło ;)
