Czym wyróżniała się tolerancja Mongołów wobec ludów podbitych?

Mongołowie były to koczownicze plemiona, które zamieszkiwały początkowo tereny Dalekiego Wschodu, a dokładnie tereny dzisiejszej Mongolii, Mandżurii oraz południowo-wschodniej Syberii - stąd ich sąsiedztwo z krajem plemion ruskich. W okresie XII wieku plemiona mongolskie przeszły przez proces bardzo znaczących przemian społecznych, które doprowadziły między innymi do całkowitego rozkładu układu rodowego. Układ ten zastąpiła forma bardziej zaawansowana, a mianowicie rodzina patriarchalna. Przetrwały jednak pewne elementy wspólnoty, choć rodzina z całą swoją hierarchią była najbardziej rozpowszechniona. Rozkład wspólnoty rodowej przyniósł ze sobą - w naturalny sposób - rozkład i rozwarstwienie członków dawnej wspólnoty rodowej. Na czoło wysunęły się rodziny. Niektóre z nich cieszyły się ogromem władzy i weszły w posiadanie swoich niewolników. Rodziny zaczęły stawać na czele nowego typu wspólnot, które miały charakter militarny. Były to tzw. ordy, które łączyły się w plemiona. Na ich czele stli wielcy wodzowie o tytule chagana (inaczej chana). Mieli oni niemal niczym nie ograniczoną władzę nad swoimi współplemieńcami. Poszczególne plemiona walczyły ze sobą o zakres i charakter władzy.

Mongołowie były to koczownicze plemiona, które zamieszkiwały początkowo tereny Dalekiego Wschodu, a dokładnie tereny dzisiejszej Mongolii, Mandżurii oraz południowo-wschodniej Syberii - stąd ich sąsiedztwo z krajem plemion ruskich. W okresie XII wieku plemiona mongolskie przeszły przez proces bardzo znaczących przemian społecznych, które doprowadziły między innymi do całkowitego rozkładu układu rodowego. Układ ten zastąpiła forma bardziej zaawansowana, a mianowicie rodzina patriarchalna. Przetrwały jednak pewne elementy wspólnoty, choć rodzina z całą swoją hierarchią była najbardziej rozpowszechniona. Rozkład wspólnoty rodowej przyniósł ze sobą - w naturalny sposób - rozkład i rozwarstwienie członków dawnej wspólnoty rodowej. Na czoło wysunęły się rodziny. Niektóre z nich cieszyły się ogromem władzy i weszły w posiadanie swoich niewolników. Rodziny zaczęły stawać na czele nowego typu wspólnot, które miały charakter militarny. Były to tzw. ordy, które łączyły się w plemiona. Na ich czele stli wielcy wodzowie o tytule chagana (inaczej chana). Mieli oni niemal niczym nie ograniczoną władzę nad swoimi współplemieńcami. Poszczególne plemiona walczyły ze sobą o zakres i charakter władzy.Czyngis-chan i jego państwo.Czyngis-chan był jednym z wodzów plemiennych o imieniu Temuczin. Swe państwo założył on w 1206 roku. Zgodnie z obowiązującą tradycją przyjął on tytuł wielkiego chana, czyli inaczej Czyngis-chana. Swoich współplemieńców, dzięki swym niezwykłym zdolnościom organizacyjnym i wojskowym, potrafił on przeobrazić w bardzo karną, zdyscyplinowaną i zmodyfikowaną na wzór chiński armię, która stanowiła o jego potędze i potrafiła realizować zadania i cele wielkiego wodza. To właśnie od jego czasów, zaczął się okres wielkich podbojów mongolskich, zwanych inaczej tatarskimi - od jednego ze swych plemion. Atak nastąpił w 1211 roku na Chiny północne. Walki na tym terenie trwały aż 11 lat, ale zakończyły się pełnym sukcesem Mongołów. Od 1209 roku trwały także zaciekłe walki na terenach Turkiestanu. Przypuszcza się, iż to właśnie na tym terenie powstała w głowie Czyngis-chana i niejako kontynuowana przez jego następców - choć z mniejszym szczęściem - koncepcja zjednoczenia wszystkich ludów pochodzenia tureckiego. Zostały opanowane tereny tzw. Stepu Kipczackiego, tj. między dolną Wołga a Donem. Przerażony potęgą i niebywałymi zwycięstwami Mongołów - chan połowiecki zwrócił się pomoc do księcia halickiego (jedno z państw, jakie powstało po rozdrobnieniu Rusi) Mścisława Udanego. Ten zaś zorganizował wyprawę zbrojną, złożoną z wojsk księstw ruskich, która została niemal doszczętnie pokonana w bitwie nad rzeką Kałką w 1223 roku. Było to w pobliżu Morza Azowskiego. Ta przegrana przesądziła nie tylko o klęsce Połowców, ale zapoczątkowała także pasmo klęsk księstw ruskich w walce z Mongołami, które doprowadziły w rezultacie do ich podporządkowania przez chana. Zanim to jednak nastąpiło Mongołowie podbili Krym i resztki Stepu Kipczackiego.