W zwierciadłach wypukłych kulistych powierzchnią odbijającą jest zewnętrzna strona powierzchni (wycinek) kuli. Wiązka promieni światła równoległych do głównej osi optycznej skierowana na zwierciadło, po odbiciu od zwierciadła tworzy wiązkę rozbieżną, a linie przedłużeń promieni odbitych skupiają się w jednym punkcie zwanym ogniskiem pozornym zwierciadła Podobnie jak w zwierciadle wklęsłym ogniskowa ma długość równą połowie promienia krzywizny zwierciadła (kuki z jakiej zostało wycięte) W zwierciadle wypukłym kulistym, powstające obrazy są pozorne, pomniejszone od przedmiotu i proste czyli nie odwrócone. Zwierciadle wypukłe jest zwierciadłem rozpraszającym. Zwierciadła wypukłe stosowane są powszechnie: - w lustrach drogowych, - w lusterkach samochodowych, - w lusterkach stomatologicznych
Zwierciadło wypukłe jest to gładka zewnętrzna wypolerowana część powierzchni kuli odbijająca promienie świetlne. Na głównej osi optycznej znajduje się pozorne ognisko oraz środek krzywizny zwierciadła. Promienie świetlne biegnące równolegle do osi optycznej odbijają się na zewnątrz tworząc wiązkę rozbieżną , a przedłużenia ich tworzą w odległości równej R/2 właśnie pozorne ognisko. Powstające przy jego pomocy obrazy są zawsze pozorne, proste i pomniejszone. Konstrukcja obrazu w załączeniu