Ignacy Krasicki urodził się w 1735 roku w Dubiecku, zmarł w 1801 roku w Berlinie. Krasicki, to bez wątpienia najwybitniejszy pisarz polskiego oświecenia. Uczył się w kolegium jezuickim we Lwowie, później, w wieku 16 lat postanowił zostać księdzem. W 1751 roku pojechał Krasicki do Warszawy. Towarzyszył mu „godny prałat”. Pierwszego maja przybyli do stolicy, następnego dnia Krasicki zgłosił się do Seminarium Księży Misjonarzy przy kościele św. Krzyża. Przyoblekł suknie duchowne i rozpoczął studia. Nauka w seminarium trwała trzy lata. Okres studiów seminaryjnych mógł zaważyć w znacznym stopniu na ideologii przyszłego pisarza, w tym czasie bowiem miał sposobność zapoznać się z racjonalizmem i prądami oświecenia, jak również krytyką ustroju i stosunków politycznych Rzeczypospolitej. W wieku 32 lat został biskupem. Utwory znaczył godłem XBW, co znaczy Xiążę Biskup Warmiński. Cała twórczość pisarska, podjęta w sile wieku, po wielu doświadczeniach życiowych, adresowana jest do polskiego społeczeństwa. Jest to twórczość niezwykle bogata i różnorodna, obejmująca poematy heroikomiczne, bajki, satyry, powieści, poemat epicki, komedie, a także prace naukowe czy encyklopedyczne (O rymotwórstwie i rymotwórcach, Zbiór potrzebniejszych wiadomości). Wybór gatunków dowodzi, że poeta chętnie stosował metodę łączenia przyjemnego z pożytecznym. Książe biskup warmiński został więc rychło uznany za „księcia poetów”. Krasicki jest mistrzem poezji intelektualnej, jego utwory przepełnione są komizmem. Komizm charakteryzuje się elastycznością, oznaczającą ujmowanie i przedstawienie postaci lub zdarzeń w sposób wywołujący śmiech i wesołość. Najprostszą forma komizmu jest komizm sytuacyjny, wynikający ze zbiegu okoliczności. W okresie 1774 – 78 r. Książę Biskup napisał, prócz poematów Myszeida i Monachomachia, trzy powieści: Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki, część I Pana Podstolnego i Historię, spory początek bajek, znaczną część satyr, kilka komedii, ponadto opracował Zbiór potrzebniejszych wiadomości. A więc w ciągu około pięciu lat osiem dużych utworów, dwa pokaźne zbiory rzeczy mniejszych rozmiarami, lecz wysokiej wartości artystycznej, oraz rodzaj encyklopedii, nie wymagającej napięcia sił twórczych. W sumie – niesłychana płodność pisarska, tym bardziej godna podziwu, że w tym okresie Krasicki wiele podróżował i większość czasu spędzał poza domem.
Wyjaśnij, na czym polega językowy komizm "Monachomachii" Krasickiego
Wyjaśnij, na czym polega językowy komizm "Monachomachii" Krasickiego...