Nihil novi znaczy "nic nowego", konstytucja ta miała miejsce w 1505 r. - ustalono, że nowe podatki czy też prawa mają być stanowione za wspólną zgodą Senatu oraz Izby poselskiej - w ten sposób niejako "odrzucono" postanowienia z Mielnika z 1501 r. gdzie praktycznie cała władza była w rękach senatu, anulowanie tego przywileju było wielkim zwycięstwem politycznym szlachty
Jest to konstytucja uchwalona na sejmie radomskim w 1505. Wydana za panowania Aleksandra Jagiellończyka. Zakazywała królowi wydawania ustaw bez zgody senatu i izby poselskiej. Szlachecka izba poselska zyskała szeroką władzę, co dawało szlachcie przewagę w państwie.
