Napisz recenzję filmu "Ciemna strona słońca" Potrzebne mi szybko! Z góry dzieki za pomoc ;)

Dom Sabolos ma ogromny odziedziczony majątek, jest bogaty ma fantazje i urojenia. W dążeniu do opanowania świata pomagają mu sprzymierzeńcy - roboty, ciała niebieskie oraz nadopiekuńczy, przewrażliwiony i pedantyczny ochroniarz - czemu nie, nie jednemu z nas podobny bodyguard przydałby się na pewno. I niekoniecznie tylko politykom. Ma więc wszystko, a jednak w dniu objęcia wielce prestiżowego stanowiska Przewodniczącego Rady swojej planety umiera w morderczym uścisku, ale. I tutaj powstaje problem na polu logicznego rozumowania: śmierć nie do końca, czyli mniej więcej powtórzenie słynnego sloganu "Zabili go i uciekł.". Dlaczego? Pytanie o prawdopodobieństwo w wydaniu nauk ścisłych, odpowie nam dłuższą lub krótszą regułką i definicją poplątaną i mętną dla laika. Ale liczbowe prawdopodobieństwo zawsze istnieje, zazwyczaj niewielkie i wyznaczane potęgą. Jest nieskończenie wiele rozwiązań i natura wszystkie je może wykorzystać. I robi to niezmiennie - cichutkim niemym szeptem wylicza kombinacje i stosuje je z większym lub mniejszym skutkiem widzialnym. Tutaj właśnie prawdopodobieństwo spłatało niezwykle ciekawego figla - gdyż Dom Sabolos według zwykłego, mogłoby się wydawać, rachunku prawdopodobieństwa, ma dokonać wielkiego odkrycia, którym jest mityczna rasa Jokerów. I co dalej? Zachęcam do lektury. Przez wielu fanów w książce doszukiwano się podobieństw do pierwszej serii "Dysk" i w konsekwencji uznano ją za jej kontynuację, a także zapowiedź "Świata Dysku". Opinia ta nie bardzo odpowiada moim prywatnym odczuciom, ale przecież w świecie "wielkich" coś dziać się musi. Jednakże szukanie na siłę powiązań i kontynuacji, jest śmieszne. Dla mnie "Ciemna strona Słońca" to osobny rozdział, chociaż oczywiście prawdziwego podziału tu nie ma, gdyż autor uznaje takie zabiegi za zupełne zbędne, więc lepiej powiedzieć osobna opowieść, dobra, a może nawet najlepsza. Obalając mit podobieństwa treści, czy terminologii, są to słowa autora, jego maniera pisarska i jego styl. Cały wspaniały Terry Pratchett, od pierwszego zdania po ostatni akapit. Zaczytując się w powieściach fantastycznych chylę głowę przed autorem, za każdy detal i każdy szczegół, który zachwyca do głębi. Oczarowuje fabuła, a także przypisy - długie wielopoziomowe komentarze zabarwione nutką ironii i ogromnym humorem. Nowy, wspaniały świat, angielski, ironiczny dowcip, wyobraźnia szeroka i niewyczerpana jak nieskończoność. Zdaję sobie sprawę, że ta powieść jest znana mniejszej grupce społeczeństwa, a szkoda ogromna, gdyż dzieło jest absolutnie mistrzowskie. Napewno z tego bedzie szósteczka ... pozdro

dzieci w innych krajach bawia sie podobnie jak my. odbijaja pilka,skacza na skakankach i bawia sie w chowanego.