bendzie bardzo długie więc wybierz najważniejsze informacje ja z swojej książki to przepisze to jest taka specjalna książka o właśnie Algebrze w XX wieku :D Istnieje niewiele publikacji poświęconych historii algebry. Jeszcze mniej jest większych opracowań na ten temat. Kończą się one najczęściej na XIX wieku. Na szczęście ostatnio wydana książka [4] znacznie poprawia istniejący stan rzeczy. Zarys historii algebry do lat czterdziestych XX wieku można znaleźć w książce [88] van der Waerdena. Nie jest to pełny wykład historii algebry, ale wybór najważniejszych zagadnień uwzględniający upodobania autora. O historii algebry w różnych okresach jej rozwoju pisałem już wcześniej. Omówienie historii poszczególnych działów algebry można znaleźć w następujących artykułach: zarys historii algebry ([99], [103], [106], [108]); początki teorii grup ([98], [99], [102], [103], [106]); teoria równań algebraicznych ([98], [103], [106], [110], [113]); algebra liniowa ([97], [106], [109], [113]); początki teorii pierścieni ([99], [106], [107], [108], [111], [112]); teoria niezmienników [107]; algebra w Polsce ([101], [105]). Bogatym źródłem historii algebry są sprawozdania z kongresów i podręczniki (vide Bibliografia). Nie zamierzam przedstawiać tu szczegółowej historii algebry w XX wieku. Pragnę jedynie wskazać na tendencje w rozwoju tej dyscypliny w ostatnim stuleciu na tle jej dotychczasowego rozwoju. Bibliografia zawiera jedynie najbardziej charakterystyczne pozycje. Pominąłem w niej wiele bardzo waż- nych prac i książek z XX wieku, chcąc jedynie odnotować pewne nazwiska. Istnieją osobne tomy Mathematical Reviews poświęcone wybranym tematom (teoria grup, pierścienie itd). 1.1. Początki. Algebra pojawiła się już w Starożytności. Ponieważ rozwijała się wówczas głównie geometria, z konieczności wszystkie odkrycia matematyczne formułowane były w jej języku. Wielu odkryć w zakresie algebry dokonał Euklides (ok. 365–ok. 300) lub jego poprzednicy. H. G. Zeuthen nazwał je w 1886 roku algebrą geometryczną [49]. O. Neugebauer i B. L. van der Waerden upowszechnili tę nazwę i utrwaliła się ona w matematyce. Były to geometryczne interpretacje różnych wzorów algebraicznych, które umiano przedstawić tylko w takiej postaci, np. wzoru (a + b) 2 = a 2 + 2ab + b 2 . Dopiero jednak Diofantos w Arytmetyce (połowa III w.) zbudował to, co dziś
Arytmetyka cyfrowa
Pozycyjne systemy liczbowe:
Przechowywanie, przetwarzanie i przesyłanie informacji stanowią od wieków przedmiot ludzkiego zainteresowania. Przechowywanie (pamiętanie) realizuje się przez operację zapisu. Najprostsze informacje zapisuje si...