Napisz charakterystykę Adasia Cisowskiego z lektury pt. Szatan z siódmej klasy Plissss to na jutro

Ma on 17 lat i uczy się w męskim gimnazjum w Warszawie.Był to nieforemny chłopak.Można przypuszczac po jego budowie że musiał byc sprężysty i silny.Jego duże,niebieskie oczy były śmiałe i dziwnie przenikliwe.Blond czupryna rozwiewała się na wszystkie strony.Głos miał melodyjny i miękki.Adaś był inteligentny i rozumny.Miał bardzo dobrą pamięc.Posiadał umiejętnośc dedukacyjnego myślenia oraz kojarzenia faktów.Znał języki obce np.francuzki,włoski i trochę łacinę.Przyswoił sobie dobrze literaturę polską i obcą,przyrodę,historię.Jego wyobraźnia była żywa i lotna.Z natury był chłopcem spokojnym i opanowanym.ale był też radosny,wesoły i uśmiechnięty.Adama cechowała wytrwałość w dążeniu do celu.Był również sprytny i przebiegły.

Głównym bohaterem książki pt."Szatan z siódmej klasy" jest Adaś Cisowski. Był synem warszawskiego lekarza, miał czworo rodzeństwa. Chłopiec uczęszczał do siódmej klasy. Autor tak go opisuje: "Był to nieforemny chłopak, nieco pękaty, z rozmierzwioną czupryną, sądząc po Jego budowie musiał być sprężysty i silny. Spojrzenie miał śmiałe i dziwnie przenikliwe. Przemawiał głosem miękim i melodyjnym." Adaś był ładnym chłopcem, miał niebieskie, duże oczy i zawsze uśmiechniętą twarz. Adaś Cisowski to sympatyczny i interesujący bohater. Był oddanym przyjacielem, chłopcem ambitnym o dużym poczuciu humoru i uczciwości. Nieraz pakował się w rozmaite kłopoty, ale dzięki swojemu sprytowi i inteligencjii szybko z nich wychodził. Jego genialne pomysły zadziwiały wszystkich a najbardziej profesora Gąsowskiego. Adaś to obdarzony odwagą chłopiec, który dla innych był w stanie poświęcić zdrowie a nawet nie unikał sytuacjii, które stanowiły zagrożenie dla Jego życia. Tak stało się wtedy, kiedy chłopiec wraz z panną Wandą postanowił złapać bandytę. Adaś był mistrzem w rozwiązywaniu zagadek. Był chłopcem wesołym i uśmiechniętym zawsze. Dzięki poczuciu humoru potrafił rozładować nawet najbardziej napiętą sytuację. Adam Cisowski zwracał się do wszystkich z wielkim szacunkiem a najbardziej do profesora Gąsowskiego. Mówił do niego: "Mój kochany, miły profesorze". Był koleżeński i kulturalny wobec swoich rówieśników. Udzielał pomocy tym, którzy Jej potrzebowali. Wiele osób go podziwiało i darzyło zaufaniem.