Jak wyglądał pinokio? np. Dżeppetto zaczą struganie od:

Pinokio to mały pajac, którego wyrzeźbił Dżepetto. Mieszkali oni w małej, ubogiej chatce, klepiąc biedę. Pajacyk miał długie nogi, na których nosił trzewiki z kory drzewnej. Ubranie było z papieru w kwiatki. Jego ręce  nie odznaczały się niczym szczególnym. Natomiast nos posiadał niezwykłą właściwość. Nie służył on tylko do wąchania. Gdy Pinokio kłamał, jego narząd węchu wydłużał się. Jego czapeczka była wykonana z ośródki chleba. Nie była to jakaś „ozdoba”, ale Pinokio nią nie gardził. Wszystkie części twarzy: oczy, uszy, usta, nos, włosy miał wyrzeźbione z drewna. Myślę, że pajacyk zasłużył na to, aby zostać chłopcem. Pomimo, że był krnąbrny i łatwowierny, kochał swojego ojca. Świadczy o ty to, że uratował go z opresji, wyciągając go z brzucha rekina i tym samym ratując jego życie. Moim zdaniem, postąpił bardzo dobrze. Gdybym była w takiej sytuacji, uczyniłabym to samo. mysle że pomogłam :)

Pinokio tytułowy bohater książki Carlo Collodi, to pajac z drewna wystrugany przez Dżepetta.Głowa Pinokia była,okragła,a nos  długi i spiczasty. Organ tan powiększał swe rozmiary , gdy niegrzeczny Pinokio mówił nieprawdę. Duże usta uśmiechały się łobuziarsko zdradzając zamiłowanie chłopca do psot i żartów oczy Pinokia przypominały paciorki, a bujna czupryna zakrywała brak uszu. Pinokio był szczupłym i mały, Miał chude , zrobione z patyków ręce i nogi . Jego brzuszek przypominał walec. Lekki i zwinny poruszał się szybko i energicznie. Nie można uznać Pinokia za szczególnie eleganckiego i zadbanego . Ubranie Pinokia stanowiły bowiem: bluzeczka z tapety, buciki z kory brązowej i czapeczka z chleba . Pinokio sprawiał wiele kłopotów swemu twórcy. Chłopca cechowały: egoizm, lekomyślność, brak szcunku dla strasznych. Bywał też kapryśny i niegrzeczny.    Początkowo oceniałam Pinokia źle. Jednak , gdy przeżywszy wiele złych przygód, poprawił się, zasłużył na moją sympatie.