Jak mądrze i pożytecznie korzystać z telewizji i ustrzec się przed uzależnieniem się - wypracowanie

Napisz że można oglądać telewizor np. 2 godziny dziennie i jakieś tam programy naukowo-przyrodnicze....o telewizji można dużo i mądrze napisać:)

Jak przezwyciężyć nałóg oglądania telewizji? WIELE osób, młodych i starych, wręcz uzależniło się od telewizji. Jak wykazują sondaże, przeciętny Amerykanin przed ukończeniem 18 roku życia spędza przed telewizorem około 15 tysięcy godzin! Jest to prawdziwy nałóg, co widać wyraźnie, gdy zapaleni telewidzowie próbują z nim zerwać. „Stwierdziłem, że właściwie nie potrafię się oprzeć telewizji. Nie umiem zignorować włączonego odbiornika. Nie jestem w stanie go wyłączyć. (...) Kiedy wyciągam rękę, żeby nacisnąć guzik, nie mam siły tego zrobić. Dlatego przesiaduję przed telewizorem całymi godzinami”. Wypowiedź niedojrzałego młodzika? Skądże, są to słowa wykładowcy języka angielskiego! Ale młodzi również bywają niewolnikami telewizji. Zwróć uwagę na przedstawione tu reakcje osób, które zgodziły się wziąć udział w akcji „Tydzień bez telewizji”: „Jestem przygnębiona (...) Chyba zwariuję” (12-letnia Susan). „Wydaje mi się, że nie będę umiała wyrzec się telewizji. Za bardzo ją kocham” (13-letnia Linda). „Pokusa była strasznie silna. Ciągle mnie korciło. Najgorzej było między ósmą a dziesiątą wieczorem” (11-letni Louis). Nic więc dziwnego, że większość owych młodych ludzi uczciła zakończenie „Tygodnia bez telewizji”, rzucając się do telewizorów. Nie ma w tym jednak nic zabawnego, gdyż nałóg oglądania telewizji może się stać przyczyną najróżniejszych problemów. Przyjrzyjmy się chociaż niektórym: Gorsze stopnie. Jak poinformował amerykański Państwowy Instytut Zdrowia Psychicznego, nadmierne oglądanie telewizji grozi „gorszymi wynikami w nauce, zwłaszcza jeśli chodzi o czytanie”. W pewnej książce znalazły się następujące słowa krytyki: „Na skutek oglądania telewizji dzieci oczekują, że nauka będzie czymś prostym, zabawnym i nie wymagającym aktywności” (The Literacy Hoax). Dlatego niejeden nałogowy telewidz uważa zdobywanie wiedzy za męczarnię. Zanik zwyczaju czytania. Kiedy ostatnio wziąłeś do ręki książkę i przeczytałeś ją od deski do deski? Rzecznik Zachodnioniemieckiego Stowarzyszenia Księgarzy ubolewał: „Staliśmy się narodem, który po pracy wraca do domu i zasypia przed telewizorem. Czytamy coraz mniej”. Również w doniesieniu z Australii wspomniano: „Na każdą godzinę, którą australijskie dziecko spędza nad lekturą, przypada siedem godzin poświęconych telewizji”. Szkody w życiu rodzinnym. Pewna chrześcijanka napisała: „Wskutek ciągłego oglądania telewizji (...) czułam się bardzo samotna i opuszczona. Można było odnieść wrażenie, iż wszyscy w rodzinie jesteśmy sobie obcy”. Czy i ty nie stwierdzasz, że z powodu telewizji poświęcasz mniej czasu najbliższym? Lenistwo. Zdaniem niektórych pasywny charakter telewizji „może skłonić [młodego człowieka] do wniosku, że [jego] potrzeby zostaną zaspokojone bez wysiłku, i do zajęcia biernej postawy wobec życia”. Wystawianie się na niezdrowe wpływy. Niejedna sieć telewizji kablowej wprowadza do domów pornografię. Przeciętny program telewizyjny dostarcza stałą porcję katastrof samochodowych, eksplozji, pojedynków na noże, rewolwery czy ciosy karate. Według pewnych ocen młody Amerykanin przed ukończeniem 14 roku życia ogląda na ekranie telewizyjnym 18 000 morderstw, nie mówiąc już o bójkach czy aktach wandalizmu. Jak ustalił brytyjski badacz William Belson, istnieje większe prawdopodobieństwo, iż chłopcy, którzy się fascynują programami eksponującymi przemoc, „dopuszczą się poważnych aktów gwałtu”. Utrzymywał ponadto, iż tego rodzaju sceny w telewizji mogą zachęcać do „przeklinania, posługiwania się żargonem, agresji w sporcie lub w zabawie, grożenia koledze użyciem siły, pisania haseł na murach [oraz] wybijania szyb”. Może uważasz, że ty jesteś uodporniony na takie wpływy, jednakże badania Belsona wykazały, iż oglądanie brutalnych scen w telewizji nie „zmieniło świadomego stosunku” chłopców do stosowania siły. Stały kontakt z przemocą najwyraźniej uszkodził hamulce wewnętrzne istniejące w podświadomości. Jak zapanować nad telewizją? Nie musi to wcale oznaczać, że telewizja jest zła sama w sobie. Pisarz Vance Packard dowodzi: „W amerykańskiej telewizji sporo pozycji zasługuje na obejrzenie (...) Popołudniowe programy są często arcydziełami sztuki operatorskiej, ukazującymi życie różnych zwierząt — od nietoperzy, bobrów, bizonów po ryby kolcobrzuchy. Telewizja publiczna prezentuje wspaniałe widowiska baletowe i operowe, a także koncerty kameralne. Doskonale informuje o ważnych wydarzeniach (...) Od czasu do czasu można zobaczyć świetne przedstawienia teatralne”. Jednakże nadmiar dobrego też może być szkodliwy . Jeżeli przekonujesz się, że brak ci panowania nad sobą, gdy trzeba zrezygnować ze szkodliwego programu, powiedz sobie słowa : Niczemu nie oddam się w niewolę. Jak wobec tego wyrwać się ze szponów telewizji i rozciągnąć kontrolę nad jej oglądaniem? Jak twierdzi pisarka Linda Nielsen, „panowanie nad sobą zaczyna się od nauki wytykania sobie celów”. Najpierw przeanalizuj swe obecne zwyczaje. Przez tydzień zwracaj uwagę, co cię przyciąga przed szklany ekran oraz ile czasu spędzasz przed nim każdego dnia. Czy włączasz odbiornik natychmiast po przyjściu do domu? A kiedy go wyłączasz? Czy w tygodniu jest dużo programów, które „musisz obejrzeć”? Wyniki mogą się okazać zatrważające. Następnie przyjrzyj się krytycznie programom, które oglądasz. A zatem z rozwagą oceń, co naprawdę zasługuje na obejrzenie. Niektórzy wcześniej wybierają coś dla siebie i włączają odbiornik tylko na ten czas! Inni podejmują bardziej radykalne kroki i ustalają, że nie będą oglądać telewizji w dni nauki szkolnej lub ograniczą się do godziny dziennie. A co zrobić, gdy wyłączony odbiornik stanowi zbyt wielką pokusę? Pewna rodzina tak sobie z tym poradziła: „Trzymamy telewizor w suterenie, żeby nie mieć go pod ręką (...) Kiedy tam stoi, mniejsza jest pokusa włączenia go zaraz po powrocie do domu. Żeby coś obejrzeć, trzeba specjalnie zejść na dół”. Równie skuteczne może być umieszczenie odbiornika w szafie lub zwykłe wyjęcie wtyczki z kontaktu. Rzecz interesująca, pomimo wszystkich bolesnych objawów „zespołu abstynencyjnego” młodzi uczestnicy „Tygodnia bez telewizji” dostrzegli też, że można ją z pożytkiem czymś zastąpić. Pewna dziewczyna wspomina: „Rozmawiałam z mamą. Stała się dla mnie o wiele ciekawszą osobą, bo nie dzieliłam uwagi między nią i telewizję”. Inna dziewczyna skracała czas, próbując sił w gotowaniu. Chłopiec imieniem Jason odkrył nawet, że przyjemne okazuje się „zastąpienie telewizji pójściem do parku”, na ryby lub na plażę albo jakąś lekturą. To prawda, że chcąc ograniczyć to przyzwyczajenie, trzeba zrezygnować z niektórych ulubionych programów. Ale czy naprawdę musisz korzystać z telewizji w całej pełni, niewolniczo oglądając wszystko od początku do końca? Dokonaj zmian,a szybko zobaczysz efekty.

Napisz wypracowanie na temat : Jak mądrze i pożytecznie korzystać z telewizji i ustrzec się przed uzależnieniem od niej .

Napisz wypracowanie na temat : Jak mądrze i pożytecznie korzystać z telewizji i ustrzec się przed uzależnieniem od niej ....

Zakładając, że telewizja nie powinna szkodzić, napisz rozprawkę/wypracowanie na temat: Jak mądrze i pożytecznie korzystać z telewizji i ustrzec się przed uzależnieniem od niej. Daje naj!;] proszę o szybką odpowiedź.

Zakładając, że telewizja nie powinna szkodzić, napisz rozprawkę/wypracowanie na temat: Jak mądrze i pożytecznie korzystać z telewizji i ustrzec się przed uzależnieniem od niej. Daje naj!;] proszę o szybką odpowiedź....