1. - Justyna - ma 24 lata, ubierała się skromnie, nie interesowała ją moda, nie nosiła kapelusza i rękawiczek, nie flirtuje z mężczyznami, kiedyś zakochana w Zygmuncie Jan - ma 30 lat, silny i pracowity, uprzejmy, rozsądny i odpowiedzialny, szanuje dziedzictwo przodków; - Benedykt - właściciel Korczyna, dobry gospodarz, wybuchowy, zapomniał o dawnych ideałach, początkowo nie może porozumieć się z synem Witoldem , później dochodzą do porozumienia - Emilia - delikatna, czytająca romanse, marząca o romantycznej miłości, wiecznie chora, nie pracuje, nie zajmuje się domem; - Anzelm - brat Jerzego, stryj Janka, w młodości zakochany w Marcie Korczyńskiej, po odtrąceniu przez nią i po klęsce powstania zamknął się w sobie, zaczął popadać w depresję; - Marta - krewna Benedykta, prowadzi mu gospodarstwo, w młodości ładna dziewczyna, teraz wyniszczona i zgorzkniała, była zakochana w Anzelmie Bohatyrowiczu, odrzuciła jednak jego oświadczyny, gdyż bała się ciężkiej pracy na wsi oraz plotek; 2. - Arystokracja: Teofil Różyc , Andrzejowa Korczyńska – właścicielka Osowiec, wdowa po Andrzeju Korczyńskim, Zygmunt Korczyński - średnia szlachta: Benedykt Korczyński, Marta Korczyńska - krewna Benedykta, Emilia Korczyńska, Bolesław Kirło, Maria Kirłowa , Justyna Orzelska - Szlachta zaściankowa (uboga): Anzelm Bohatyrowicz, Janek Bohatyrowicz,Fabian Bohatyrowicz, Jadwiga (najbogatsza we wsi, zakochana w Janku) 3. Anzelm Bohatyrowicz i Marta Korczyńska w młodości byli zakochani. Jego brat Jerzy zginął w powstaniu styczniowym tak jak brat Benedykta Korczyńskiego - Andrzej. Marta miała romans z Zygmuntem ale ten wyjechał za granicę i ożenił się. 4. O Justynę starał się: - Zygmunt, chcial aby została jego kochanką (muzą). - Teofil Różyc jest zainteresowany Martą jako kochanką a później przyszłą żoną. - Janek Bohatyrowicz zakochany w Marcie ze wzajemnością, zostaje jej narzeczonym. 5. Benedykt procesuje się z Bohatyrowiczami o ziemię , o gospodarstwo dba sam, żona nie interesuje się domem, konflikt z synem. 6. Konflikt między Benedyktem a jego synem Witoldem, który zarzuca mu,że zapomniał o ideałach dla których zginął jego brat. Andzrejowa Korczyńska ma konflikt z synem Zygmuntem, o to , że nie jest przywiązany do narodowych pamiątek, że nie szanuje ojca i jego ofiary złożonej w powstaniu. 7. Powodem konfliktu są szkody, jakie wyrządziły krowy, należące do Anzelma, na ziemiach Benedykta. Korczyński zakłada sprawę sądową, którą wygrywa i ma zasądzone odszkodowanie, które musi mu wypłacić Bohatyrowicz. Anzelm zjawia się w Korczynie, aby poprosić Benedykta, by zrezygnował z odszkodowania. Po rozmowie Benedykta z Witoldem oraz zaręczynach Justyny z Jankiem Bohatyrowiczem, Korczyński wycofuje się z roszczeń i zjawia się w domu Anzelma, który przyjmuje sąsiada z należytym szacunkiem. 8. W „Nad Niemnem“ poruszone są kwestie, związane z pozytywistycznymi hasłami pracy u podstaw i pracy organicznej, utylitaryzmem, wartością ziemi ojczystej i etosem pracy. Głosicielem hasła „pracy u podstaw” jest Witold Korczyński , który dzięki zdobytej w szkołach wiedzy chętnie udziela rad chłopom, pragnie wprowadzać zmiany usprawniające powadzenie gospodarstwa. Justyna Orzelska pragnie uczyć wiejskie dzieci. Etos pracy. Dla Benedykta Korczyńskiego praca łączy się z umiłowaniem ziemi, uważa ją za sens swego życia i akt patriotyzmu. Marcie Korczyńskiej praca sprawia, że czuje się potrzebna, jest sensem jej życia. Justyna Orzelska w pracy odnajduje prawdziwą radość, dzięki niej, jej życie staje się wartościowe. Natomiast Jankowi i Anzelmowi praca daje zadowolenie, poczucie godności i wolności oraz stanowi źródło utrzymania. Witold Korczyński uważa, że praca jest obowiązkiem każdego obywatela wobec kraju. 9. Nadniemeńska przyroda jest piękna, co najlepiej widać , w pełnej krasie w porze letniej. Podczas słonecznej pogody, wśród złocistych łanów zbóż pracują chłopi. To natura pełna uroku, prawie baśniowa a jej centrum stanowi Niemen. Tu odbywają się ważniejsze uroczystości i obrzędy. Wieczorny spływ łodziami, migocące ogniska, głośne śpiewy wszystko to podkreśla urok tej okolicy. Korczyn to jeden z tych starych, szlacheckich dworów, których świetność minęła. Jest zadbany , widać częste naprawy. Dom jest niewysoki ale wewnątrz ma wiele pomieszczeń. Obrastają go białe powoje. Roślinność dworu stanowiły stare drzewa , takie jak jawory, topole,kasztany, czy lipy. Z ogrodu można było dojrzeć Niemen. Bohatyrowicze należeli kiedyś do szlachty, ale w wyniku konfiskaty majątku po powstaniu styczniowym schłopieli. Szlachta zaściankowa żyła biedniej i skromniej niż dworska. Zobaczyć tu możemy skromne ale schludne chaty, ogrody, wiejskie podwórka z gospodarskimi zabudowaniami oraz sady bogate w różnego rodzaju owoce. 10. Klamra kompozycyjna zastosowana w filmie czyli scena pierwsza (nawiązanie do powstania styczniowego) oraz ostatnia (wspomnienie poległych powstańców) pokazuje, że w „Nad Niemnem“ poruszona jest problematyka narodowa. Przedstawiony jest obraz społeczeństwa polskiego po klęsce powstania styczniowego. Z wątkiem tym wiąże się w kult Mogiły powstańców , która jest symbolem narodowej jedności, siły i gorącego patriotyzmu. 11. Po śmierci męża w powstaniu wychowaniem Zygmunta zajęła się matka, zapewniając mu należyte wykształcenie i spełniając każdy jego kaprys. Przez wiele lat kształcił się za granicą i wrócił do rodowych Osowców, przywożąc młodziutką żonę, Klotyldę. Ignoruje żonę, która darzy go bezgraniczną miłością, znudzony,chce odzyskać miłość Justyny i bez skrupułów proponuje jej, aby została jego kochanką. Nie potrafi również szanować swej matki, zarzucając jej, że zmusza go do życia w atmosferze wspomnień o ojcu. Jego prawdziwe oblicze to, cynizm. arogancja i oschłość. 12. Justyna jest osobą dumną i stanowczą. Odrzuca propozycję Zenona, gdyż jej urażona duma i godność nie pozwala na to, by była jego kochanką. Zakochuje się w Janku i od tej pory chce zająć się pożyteczna pracą. Odrzuca propozycję Różyca co budzi zdziwienie mieszkańców Korczyna, ale nie chce być jedynie ozdobą męża w świecie, który ją nie fascynuje. 13. Małżeństwo Benedykta i Emilii nie jest udane. Już dawno oddalili się od siebie. Kobieta żyje w swoim, wyidealizowanym świecie romansów, wiecznie chora, nie zajmująca się domem. Nie rozumie postępowania swego męża, uważa, że już kilka lat po ślubie bardzo się zmienił, przestał być poetyczny i romansowy. Mąż też nie poświęca jej wiele czasu zajęty prowadzeniem gospodarstwa. Praca staje się dla niego ucieczką od problemów rodzinnych. Moim zdaniem oboje przyczynili się do tego, że żyją obok siebie a nie razem ze sobą.
Proszę odpowiedzcie na pytania z załącznika
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź