Cezary Baryka , przystojny, inteligentny młody mężczyzna rozkochał w sobie trzy kobiety. Do szaleństwa zakochał się jedynie w Laurze Kościenieckiej. Był o nią bardzo zazdrosny a do narzeczonego swojej ukochanej pałał wręcz nienawiścią. Uczucie to obudziło w nim także zazdrość. Miłość do Laury przesłaniała mu rzeczywistość. Podczas pewnej wizyty w Leńcu został zaskoczony przez jej narzeczonego. Między rywalami doszło do bójki. Wtedy kobieta stanęła po stronie Barwickiego, Cezarego wyrzucając z domu. Ten na odchodne, w geście rozpaczy uderzył ją szpicrutą i z poczuciem krzywdy wyjechał do Warszawy. Kolejną, która oddała mu serce była Karolina Szarłatowiczówna . Początkowo była oschła w stosunku do niego w końcu jednak zakochała się w uroczym uwodzicielu. Gdy odkryła potajemny romans Laury i Cezarego, nie powiedziała o tym nikomu, tylko skrycie cierpiała . Miłość do Baryki kosztowała ją życie, ponieważ została otruta strychniną przez swoją rywalkę Wandę Okszyńską. Szesnastoletnia Wanda potrafiła grać na fortepianie, była wręcz genialna w tej dziedzinie.Właśnie podczas gry, poznała Cezarego, który wykonał z nią „Tańce węgierskie” na cztery ręce. Dziewczyna kochała się w nim potajemnie , a jednocześnie coraz bardziej nienawidziła Karoliny. To popchnęło ją do zbrodni, która zresztą uszła jej na sucho. Cezary nie zaznał szczęścia w miłości co pchnęło go w stronę innej - miłości do ojczyzny.
Rola miłości w życiu Cezarego Baryka. Lektura "Przedwiośnie". Potrzebne na jutro. Pilnie proszę o pomoc:)
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź