1. W Starożytnym Rzymie chrześcijanami zaczęto nazywać osoby, które za sprawą apostołów głoszących Dobrą Nowinę i Słowo Boże przyłączali się do nowo powstałej organizacji religijnej. Wyznawali oni wiarę w jednego Boga, a za swojego mesjasza w przeciwieństwie do Żydów uznawali Jezusa Chrystusa. Z czasem grupy chrześcijan stawały się coraz większe i aby lepiej łączyć się w wierze organizowali wspólnoty zwane kościołami, na których czele stał biskup. 2. Spotykali się w podziemnych cmentarzach zwanych katakumbami. 3. Początkowo prześladowano wyznawców chrześcijaństwa ponieważ ich spotkania oraz tajemne obrzędy były wówczas dla Rzymian czymś podejrzanym i dziwnym. Chrześcijanie odmawiali również składania ofiar rzymskim bogom oraz coraz częściej odmawiali rownież obowiązkowej służby wojskowej. Wszystko to wzięto za działania zagrażające cesarstwu rzymskiemu i zaczęto prześladowania wyznawców tej religii.
