opowiadanie o szewczyku dratewcze

Szewczyk Dratewka (J. Porazińska)Był sobie szewczyk Dratewka. Mimo że lubił pracować, był bardzo biedny. Chodził od miasta do miasta i łatał buty. Całym jego majątkiem były torba i skromne odzienie.Pewnego razu szedł wielkim lasem i zobaczył rozrzucone mrowisko. Pomyślał, że to pewnie niedźwiedź je rozrzucił.Zrobiło się mu żal mrówek, postanowił więc odbudować mrowisko. Wyszła wtedy królowa mrówek na szczyt mrowiska i podziękowała Dratewce za pomoc. Obiecała, że jeśli będzie kiedyś w potrzebie, mrówki na pewno przyjdą mu z pomocą.Po kilku dniach wędrówki, idąc ciemnym lasem, szewczyk zobaczył zniszczoną barć. Pomyślał znów, że to pewnie niedźwiedź próbował dostać się do miodu. Plastry wosku leżały porozrzucane, a po pniu ściekał miód. Dratewce zrobiło się żal pszczół. Pozbierał wosk i włożył go do barci, oblepił otwór i zatamował cieknący miód. Królowa wyszła z ula i podziękowała szewczykowi za pomoc. Obiecała, że jeśli tylko Dratewka będzie kiedyś w potrzebie, na pewno pszczoły przyjdą mu z pomocą.Minęło parę dni. Szewczyk szedł między wielkimi stawami i zobaczył pływające po wodzie kaczki cyraneczki.Kaczki spłoszyły się na jego widok. Wiedziały, że często myśliwi przychodzili nad te stawy i strzelali do kaczek. Dratewka uspokoił kaczki, wyjął chleb i zaczął je karmić. Powiedział, że chciał tylko popatrzeć na nie, ponieważ są pięknymi ptakami. Kaczki podziękowały szewczykowi za chleb. Piękny kaczor wypłynął przed stado i obiecał, że gdy tylko szewczyk będzie w potrzebie, na pewno kaczki przyjdą mu z pomocą.Szewczyk dotarł do miasteczka, w którym była wielka wieża. W tej wieży zła czarownica zamknęła piękną pannę. Ludzie w miasteczku powiedzieli Dratewce, że piękną pannę można wyzwolić z niewoli czarownicy, ale trzeba wykonać trzy zadania, które czarownica wymyśli. Wielu śmiałków próbowało to zrobić, nikomu jednak się to nie udało.Szewczyk Dratewka postanowił spróbować uwolnić pannę i zastukał w bramę wieży. Czarownica wpuściła Dratewkę do wieży i zaprowadziła do komnaty, w której stał korzec piasku z makiem. Zadaniem Dratewki było oddzielenie maku od piasku. Czarownica postawiła warunek, że jeśli do rana nie wykona zadania, urwie mu głowę. Dratewka zasmucił się, ponieważ zadanie było niemożliwe do wykonania. Nagle usłyszał, że po murze maszerują mrówki, jedna za drugą. Mrówki szybko uwinęły się z robotą i oddzieliły mak od piasku.Czarownica bardzo się zdziwiła, gdy rano zobaczyła, że Dratewka wykonał zadanie. Dała mu więc drugie zadanie. W pobliżu zamku był staw. Panna, kiedy się kąpała, zgubiła w nim złoty kluczyk. Zadaniem Dratewki było znalezienie tego kluczyka. Jeśli tego nie wykona, czarownica urwie mu głowę. Dratewka stanął nad brzegiem stawu i popatrzył w głębinę. Staw był olbrzymi i nikt nie byłby w stanie znaleźć w nim małego kluczyka. Wówczas nadleciały kaczki. Poprosiły ryby o pomoc i dzięki nim kluczyk szybko został znaleziony.Dratewka chwycił kluczyk i pobiegł do czarownicy. Czarownica bardzo się zdziwiła na widok kluczyka, ale otwarła nim drzwi do komnaty. W komnacie znajdowało się dziewięć panien, które siedziały w jednym rzędzie.Wszystkie panny były jednakowo ubrane w białe sukienki i miały płócienne zasłony na głowach. Szewczyk miał odgadnąć, która z panien była tą właściwą. Panny były takie same i szewczyk nie wiedział, która jest prawdziwa. Zobaczył jednak, że rój pszczół krąży nad głową dziewiątej panny i wskazał właśnie ją. Wtedy panna zrzuciła zasłonę z głowy i z radością rzuciła się szewczykowi na szyję. Czarownica zaś zamieniła się w wielkie czarne ptaszysko, wyleciała przez okno wieży i nikt jej więcej nie widział. Dratewka zamieszkał z panną w zamku i żyli długo i szczęśliwie.