Skawiński to starszy już mężczyzna, główny bohater noweli Henryka Sienkiewicza pt. „Latarnik”. Jego życie to ciągła tułaczka. Po upadku powstania listopadowego musiał uciekać z kraju przed represjami ze strony zaborców. Zanim przybył do Aspinwall, gdzie objął posadę latarnika, walczył w Hiszpanii, we Francji, na Węgrzech, potem brał udział w wojnie domowej w Stanach Zjednoczonych. Imał się różnych zajęć w Australii, Afryce, Indiach Wschodnich, w Brazylii, w Stanach Zjednoczonych, na Kubie . Dlatego, gdy otrzymał posadę latarnika cieszył się, że że po raz pierwszy w życiu ma możliwość zagrzania gdzieś miejsca na dłużej. Praca sprawia mu radość, jest życzliwy dla ludzi, jednak po pewnym czasie zaczyna się od nich izolować. Rozmyśla o swoim życiu. Sytuacja zmienia się, gdy dostaje paczkę, a w niej książkę w języku polskim. Jest to „Pan Tadeusz“ Adama Mickiewicza. Podczas czytania jej powracają do niego wspomnienia, a z każdym słowem wzrasta jego tęsknota, za krajem, którego nie widział kilkadziesiąt lat. Zaczął czytać a lektura pochłonęła go bez pamięci. Latarnik pogrążył się w marzeniach. Myślami przeniósł się do swojej ojczyzny. Rozmyślał o rodzinnej wsi, o czasach, kiedy jako ułan przygotowywał się do bitwy. Wyobrażał sobie polski krajobraz, pola i łąki. Pochłonięty czytaniem zapomniał o swych obowiązkach i nie zapalił latarni, co poskutkowało rozbiciem się statku. Skawiński stracił prace. Znów był zmuszony na tułaczkę, jednak przyjął to ze spokojem , bo wyrusza w nią ze swoim skarbem - z „Panem Tadeuszem" ,polską książką , namiastką ojczyzny.
Napisz opis przeżyć wewnętrznych na podstawie Latarnika Henryka Sienkiewicza.
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź