Dolina, dolina rzeczna – wklęsła forma terenu o wydłużonym kształcie i wyraźnie wykształconym dnie, otoczona ze wszystkich stron wzniesieniami, najczęściej powstała w wyniku działalności rzek (erozji i akumulacji rzecznej) lub lodowców. Koryto rzeki – najniższa część doliny rzeki, która znajduje się w obrębie jej dna i przez którą okresowo lub ciągle płynie woda dokonując zmian w kształcie powierzchni Nurt rzeki - część masy wodnej w korycie rzeki płynąca z największą prędkością. Zwykle z powodu nierówności dna, linia nurtu nie znajduje się na środku rzeki, ale przemieszcza się od brzegu wklęsłego do brzegu wklęsłego. Prowadzi to do powstawania meandrów. Ujście rzeki – miejsce, w którym rzeka lub inny ciek kończy swój bieg, łącząc się z inną rzeką lub wpadając do jeziora, morza, oceanu. Rzeka główna – rzeka, która uchodzi bezpośrednio do morza, oceanu lub wpływa do obszaru bezodpływowego; nie może być dopływem innej rzeki. Dopływ – rzeka lub mniejszy ciek, który nie uchodzi bezpośrednio do zbiornika wodnego, ale do innego cieku. W zależności od tego, z której strony brzegu rzeki dopływ łączy się z nią, wyróżnia się dopływy lewe i prawe. Dorzecze – zlewnia danej rzeki, czyli cały obszar, z którego wody powierzchniowe spływają do systemu określonej rzeki. Granicą dorzecza jest dział wodny, a jego punktem zamykającym – ujście danej rzeki do recypienta.
