Gdzie Zbyszko przyjął żuconą mu rękawice przez Rotgiera (fragment)

— Siadajże na moim miejscu jako pierwsza dzisiaj osoba; jeno się nie śmiej, bo nie idzie[169].181Danusia siadła na miejscu pani; chciała przy tym udać powagę, ale modre jej oczka śmiały się do klęczącego Zbyszka i nie mogła się powstrzymać od przebierania z radości nóżkami.182— Daj mu rękawiczki — rzekła księżna.183Danusia wyciągnęła rękawiczki i podała Zbyszkowi, który przyjął je ze czcią wielką i przycisnąwszy do ust rzekł:184— Przypnę je do hełmu, a kto po nie sięgnie — gorze[170] mu!