1. Zanieczyszczenie środowiska — stan środowiska wynikający z wprowadzania do powietrza, wody lub gruntu, substancji stałych, ciekłych lub gazowych lub energii w takich ilościach i takim składzie, że może to ujemnie wpływać na zdrowie człowieka, przyrodę ożywioną, klimat, glebę, wodę lub powodować inne niekorzystne zmiany np. korozję metali. 2. Aby zagwarantować wysoki poziom ochrony zdrowia, lepiej poznać choroby, na jakie narażony jest człowiek i odkrywać nowe leki, działania na rzecz zdrowia publicznego muszą być połączone z innymi obszarami działalności UE, tak aby można było je realizować w ramach wspólnych strategii. W tym zakresie szczególnie ważną rolę odgrywają badania naukowe i opracowywanie nowych technologii. Mieszkańców Europy niepokoją tak złożone kwestie, jak bezpieczeństwo żywności, nowe choroby zakaźne oraz ewentualny wpływ środowiska na stan zdrowia ludzi. Dlatego Unia Europejska tworzy Europejski Obszar Badawczy (ang. „European Research Area” – ERA) w celu poprawy koordynacji badań naukowych i polityki z nimi związanej na szczeblu krajowym i europejskim, organizacji współpracy międzynarodowej sieci oraz grup roboczych, a także zwiększenia swobody przepływu pracowników naukowych i nowatorskich pomysłów. Podstawowe instrumenty finansowe i prawne służące realizacji ERA to programy ramowe na rzecz badań naukowych i rozwoju technologicznego, które uzupełniają działania krajowe oraz wspólne europejskie projekty badawcze. Priorytety i cele w dziedzinie zdrowia publicznego uwzględnia się w procesie opracowywania programów i działań badawczych. Wsparcie naukowe dla polityki zdrowia publicznego istnieje na etapie projektowania, opracowywania, wykonania i kontroli realizowanych działań. Aktualnie prowadzonym, interdyscyplinarnym i wielosektorowym badaniom naukowym, łączącym w sobie elementy takich dziedzin, jak wpływ środowiska na zdrowie, odżywianie, biomedycyna, genomika i biotechnologia, przyświeca jeden nadrzędny cel: aby nasze społeczeństwo cieszyło się dobrym zdrowiem i samopoczuciem do późnej starości. 3. Ochrona środowiska - całokształt działań (także zaniechanie działań) mających na celu właściwe wykorzystanie oraz odnawianie zasobów i składników środowiska naturalnego, zarówno jego składników abiotycznych, jak i żywych (ochrona przyrody). Nauka o ochronie środowiska to sozologia. Sposoby ochrony środowiska: racjonalne kształtowanie środowiska i gospodarowanie zasobami środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju przeciwdziałanie zanieczyszczeniom. utrzymywanie i przywracanie elementów przyrodniczych do stanu właściwego. recykling Obowiązek ochrony środowiska reguluje ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska (Dz.U.Nr 62 poz.627 z późniejszymi zmianami). Kwestia ochrony środowiska jest często wykorzystywana jako argument w walce rdzennych ludów przeciw (efektowi) globalizacji ingerującej w ich życie. Nauka stosowana o ochronie środowiska dzieli się na dwa nurty: główny "antropocentryczny" lub hierarchiczny, i bardziej radykalny "ekocentryczny" lub egalitarny. Termin ochrona środowiska jest związany z innymi współczesnymi terminami takimi jak: edukacja ekologiczna, ekozarządzanie, wydajność w gospodarowaniu zasobami środowiska i minimalizacja zanieczyszczeń, odpowiedzialność środowiskowa oraz ekoetyka.
spaliny samochodowe, trucie rzek, nawożenie pol uprawnych, wycinanie lasow, zabijanie zagrozonych gatunkow zwierzat, dymy z wielkich fabrych, freony, odpady radioaktywne itp