sory nie czytałam tego
Jonatan Lwie Serce czyli Jonatan Lew. Starszy brat Karola, ma 13 lat. Gdy na ziemi ginie, ratując brata z pożaru, jako pierwszy trafia do Nangijali.Wygląd. O Jonatanie mówiono, że wygląda jak królewicz z bajki. Rzeczywiście był piękny. Miał długie, złociście błyszczące włosy i cudne ciemnoniebieskie oczy. Kiedy się uśmiechał, ukazywał śliczne białe zęby. Miał szczupłą figurę i proste nogi.Cechy charakteru. Jonatana nazwała Lwim Sercem nauczycielka w artykule w gazecie, po tym jak uratował życie bratu, skacząc z nim z trzeciego piętra płonącego domu. Zrobiła to ze względu na jego odwagę, jego bohaterstwo. I tu jest główna cecha Jonatana. Jest niezwykle dzielnym człowiekiem. Ma także poczucie własnej godności, honor. Na pytanie brata, dlaczego bierze udział w walce z Tengilem, choć jest to takie niebezpieczne, odpowiada, „Bo inaczej nie jest się człowiekiem, tylko śmieciem”.Jest przy tym skromny. Nie przechwala się swoją dzielnością i licznymi umiejętnościami. Cieszy się, kiedy inni (np. Sucharek) odnoszą sukces.Jest szczery wobec brata, on jeden nie ukrywa przed nim prawdy o chorobie i zbliżającej się śmierci.Mimo że jest niemal przywódcą w walce z Tengilem, nie chce zabijać. Wie, że walka jest jego obowiązkiem i tylko dlatego staje do ostatniej bitwy; zaznacza jednak, że nikogo nie zabije.Zainteresowania i umiejętności. Jonatan już w szkole zwracał uwagę swoją wielką inteligencją. Był najlepszym uczniem w klasie. Wspaniale opowiadał. To od niego Sucharek dowiedział się o Nangijali. Doskonale strzelał i jeździł konno, choć ulubioną rozrywką było łowienie ryb. U Sofii pracował jako ogrodnik.Ważną i potrzebną umiejętnością była orientacja w terenie. Jonatan wędrując po Nangijali i Karmaniace, nigdy się nie zgubił. Niezwykle lubił przebierać się i wcielać w inne postacie. Na ziemi robił to, by rozerwać trochę brata, w Nangijali dzięki temu mógł swobodnie poruszać się wśród wrogów.Stosunek do innych. Przede wszystkim zwraca uwagę jego ogromna miłość do młodszego brata. Mimo że ma tak wielu sprawnych kolegów, woli siedzieć przy łóżku chorego Sucharka i opowiadać mu różne historie. Nie waha się poświęcić życia, by go ratować z pożaru. W Nangijali otacza go troskliwą opieką, stara się wzmóc jego odwagę. Chce go uchronić od niebezpieczeństw. Bardzo liczy się przy tym z jego wolą. Pozwala mu samemu o sobie decydować.Właściwie Jonatan bardziej myśli o innych niż o sobie. W szkole chętnie zajmuje się młodszymi kolegami: opowiada im różne historie, urządza wycieczki i ogniska. W Nangijali staje do walki, naraża się na ogromne niebezpieczeństwo, ratując Orwara.