napisz streszczenie Reformy kosciola w polsce

Kościół Ewangelicko-Reformowany Reformacja luterańska nie była jedynym ruchem reformacyjnym w XVI wieku. Prawie równolegle z nią rozwijała się tzw. reformacja szwajcarska. Nie była ona związana ani z jednym miejscem, ani z jednym reformatorem, a jej przedstawicielami byli: Urlyk Zwinglii w Zurychu, Martin Bucer w Strasburgu i Jan Kalwin w Genewie. Oni wszyscy mieli wpływ na rozwój ewangelicyzmu - reformowanego, ale najwybitniejszym teologiem tego nurtu był Jan Kalwin, który dokonał syntezy całej nauki i wprowadzał ją w życie w zborze genewskim. Cechą charakterystyczną doktryny ewangelicko - reformowanej jest podkreślenie bezwzględnego autorytetu Pisma Św. Jest ono Słowem Bożym, natchnionym przez Ducha Świętego, który kieruje także jego głoszeniem i rozumieniem. Księgi symboliczne (których jest około 60, na przykład: Confessio tetrapolitana z 1530 r., Confessio Helvetica prior z 1536 r., Consensus Tigurinus z 1549 r., Katechizm Heidelberski z 1563 r., i Confessio Helvetica posterior z 1566 r., i Konfesja Sandomierska z 1570 r.) mają o wiele mniejsze znaczenie niż w Kościele Ewangelicko-Augsburskim.