"Kamienie na szaniec" streszczenie.
„Kamienie na szaniec” – powieść Aleksandra Kamińskiego, powstała w 1943 roku.
Bohaterowie: Alek – Aleksy Dawidowski; Zośka – Tadeusz Zwadzki; Rudy – JanBytnar.
Treść: Akcja powieści rozpoczyna się w czerwcu 1939 roku. Głównymi bohaterami są zaprzyjaźnieni uczniowie gimnazjum im. Stefana Batorego, działający razem w harcerskiej drużynie Buków: Alek, Zośka i Rudy. Po zdaniu matury wraz z przyjaciółmi z zastępu wyjeżdżają na wakacje w Beskid Śląski. Ich pomaturalne plany zostają zniszczone przez wybuch wojny we wrześniu. Chłopcy, posłuszni apelom radiowym, wraz z rodzinami opuszczają Warszawę. Powrót do okupowanej stolicy oznacza dla nich rozpoczęcie walki z wrogiem. Rozpoczynają się tajne spotkania Buków z Polską Ludową Akcją Niepodległościową (PLAN), a następnie chłopcy przystępują do organizacji podziemnej Wawer. By się utrzymać, poszukują pracy – są szklarzami, drwalami, rikszarzami. Rudy zostaje korepetytorem, Zośka zajmuje się wyrobem marmolady. Rozpoczynają naukę w Szkole Budowy Maszyn i organizują tajne komplety. Jako członkowie organizacji Wawer zajmują się głównie Małym Sabotażem. Systematycznie niszczą witryny zakładów fotograficznych, z których właściciele nie chcieli usunąć zdjęć niemieckich żołnierzy.
Starają się również zniechęcić warszawiaków do chodzenia do kina, w którym puszczano propagandowe niemieckie filmy. Wypisują hasła na murach „Tylko świnie siedzą w kinie”, a do sali wpuszczają gazy, wzniecają pożary i wybuchy. Na ulicznych murach umieszczają hasła ośmieszające Niemców, rysunki żółwia, symbolizującego bierny opór przez spowalnianie pracy dla okupanta oraz kotwicę, czyli połączone ze sobą litery P i W – Polska Walcząca. Za pomocą złośliwych napisów, telefonów i listów z pogróżkami przekonują Paprockiego, właściciela restauracji do rezygnacji z pośrednictwa w prenumeracie niemieckiego pisma. Niszczą sklepy prowadzące sprzedaż tylko dla niemckiej klienteli, ściągają flagi hitlerowskie i wywieszają biało-czerwone. Dzięki urządzeniu umożliwiającemu pisanie na dużych wysokościach, które skonstruował Rudy, umieszczają na murach patriotyczne hasła. Alek z narażeniem życia usuwa tablicę zakrywającą polski napis na pomniku Kopernika. Chłopcy uczestniczą w akcji Małego Sabotażu aż do momentu wstąpienia do Grup Szturmowych. Po wojskowym przeszkoleniu otrzymują broń i biorą udział w walce zbrojnej. W ostatnią noc 1942 roku wysadzają tory kolejowe, zatrzymując pociąg ze sprzętem wojennym. W marcu zostaje aresztowany Rudy. Chłopcy z trudem udaje się przetrwać trzy dni przesłuchań w budynku zajmowanym przez gestapo przy alei Szucha. Jego przyjaciele organizują akcję odbicia, która do historii przeszła jako akcja pod Arsenałem. Wtedy też ciężko ranny zostaje Alek – 30 marca umierają obaj przyjaciele. W maju zostaje dokonana egzekucja Schultza i Langego, gestapowców zaangażowanych w prowadzenie sprawy Rudego. Zośka bierze jeszcze udział w kilku akcjach: w Celestynowie udaje mu się uwolnić 49 więźniów z pociągu do Majdanka, ale planowane spalenie mostu pod Czarnocinem kończy się niepowodzeniem. Ginie podczas akcji przeprowadzonej 20 sierpnia w Sieczychach, której celem było zniszczenie posterunku żandarmerii.
Informacje z książki pt.: "Encyklopedia szkolna JĘZYK POLSKI gimnazjum" wyd. Zielona Sowa