wapno palone (niegaszone) – CaO, czyli tlenek wapnia. Otrzymywane przez wypalanie (prażenie) kamienia wapiennego w temperaturze 900 – 1300°C, w wapienniku. Po wypaleniu, ma formę brył, których barwa zależy od domieszek. Do niektórych zastosowań wapno palone bywa mielone. Im mniej jest domieszek, tym bardziej białe jest wapno. Wapno palone łatwo chłonie wilgoć z powietrza i wchodzi w reakcję chemiczną, w wyniku której powstaje wodorotlenek wapnia. CaCO3 ----> CaO + CO2 wapno gaszone (lasowane) – Ca(OH)2 – wodorotlenek wapnia. Gaszenie (lasowanie), to reakcja chemiczna tlenku wapnia z wodą i powstanie wodorotlenku wapnia: CaO + H2O = Ca(OH)2 Jeżeli w środowisku reakcji wystąpi nadmiar wody, wtedy otrzymuje się wapno gaszone, będące zawiesiną wodorotlenku wapnia (Ca(OH)2) w nadmiarze wody. Mieszanina wapna gaszonego z piaskiem stanowi tradycyjną zaprawę murarską. Proces wiązania cegieł przez zaprawę polega w pierwszym etapie na wysychaniu zaprawy a w drugim na reakcji chemicznej w której zawarty w powietrzu dwutlenek węgla (CO2) przekształca Ca(OH)2 w węglan wapnia CaCO3. Ca(OH)2 + CO2 ----> CaCO3 + H2O
