Jan Paweł II jako pierwszy papież-Polak rozsławił nasz kraj na całym świecie. Przebył on długą drogę, zanim stał się biskupem Rzymu. Jak każdy człowiek, na pewno nie był idealny, ale miał bardzo dużo cech, które pomogły mu dotrzeć w życiu tak daleko. Potwierdzeniem tego jest zbliżająca się beatyfikacja, której oczekują z niecierpliwością wszyscy mieszkańcy Polski. Nie bez powodu już w czasie swojego pontyfikatu został nazwany „Wielkim”. Długo można byłoby wymieniać zalety Karola Wojtyły, wobec tego opiszę tylko te, które według mnie były najważniejsze w jego egzystencji. Bardzo ważną cechą Jana Pawła II była umiejętność przebaczania. 13 maja 1981 roku został postrzelony przez Mehmeta Ali Agcę w brzuch i rękę. Przebywał w szpitalu 22 dni i uważał, że zawdzięcza wszystko Matce Boskiej. Ogłosił także, że „modli się za brata, który zadał mu cios, i szczerze mu przebacza”. Dzięki papieżowi zamachowiec został ułaskawiony, ponieważ biskup Rzymu uważał, że każdy zasługuje na drugą szansę. Karol Wojtyła wybaczył również Niemcom, mimo że najechali i przez długi czas okupowali jego ojczyznę, a także komunistom, którzy chcieli zniszczyć Kościół. Był wzorem odporności i wytrzymałości. Po zamachu nigdy nie wrócił do dawnego zdrowia, chorował na chorobę Parkinsona, ale nic nie powstrzymało go przed dalszym głoszeniem Słowa Bożego. Odbył ponad sto pielgrzymek, był na każdym kontynencie. Miał w sobie wewnętrzną siłę, która pomagała mu w służeniu ludziom. Dzięki jego uporowi w dążeniu do celu, którym było pokazanie, jak wartościową religią jest katolicyzm, ponad 300 milionów ludzi zaczęło wyznawać jego poglądy. Jan Paweł II był bardzo tolerancyjną osobą. Okazywał przyjaźń i szacunek wyznawcom każdej religii. Znany był z miłości do wszystkich ludzi, ponieważ modlił się, aby byli oni szczęśliwi nie patrząc na podziały i to, co robili jego poprzednicy. Znów należy odwołać się do ilości podróż apostolskich, jakie odbył, aby spotykać się z bliźnimi. Starał się odwiedzić Rosję (niestety, nie udało się, ponieważ patriarchat moskiewski był przeciwko, zarzucając Watykanowi prozelityzm), jako pierwszy papież odwiedził Wielką Brytanię. Kościół Anglii nie wyznaje zwierzchnictwa biskupa Rzymu, ale mimo to przyjechał tam, aby opowiadać o dobroci Boga. Zmniejszył dystans pomiędzy sobą a wiernymi. Pokazał, że papież może być osobą bliską dla wszystkich ludzi. Miał świetny kontakt z młodymi, ogłoszono go patronem Światowych Dni Młodzieży. Przy każdym spotkaniu z ludźmi czerpał ogromną radość. Kochał dzieci, był zachwycony, gdy z nimi rozmawiał. Odwiedzał osoby w szpitalach, dodając im sił do walki z chorobą. Chciał zaprowadzić na świecie pokój i sprawiedliwość, ale nie przemocą i wojnami, lecz pod sztandarem wolności i miłości. W 1986 roku spotkał się z przywódcami najważniejszych wyznań. W Watykanie wspólnie modlili się o pokój na świecie. Znaczenie ma także podejście Jana Pawła II do społeczności żydowskiej. Wygłosił wiele przemówień na temat holokaustu, potępiał w nich antysemityzm. W 1986 roku zawitał do synagogi w Rzymie (pierwszy papież, który był w świątyni wyznawców judaizmu), odbył także pielgrzymkę do Ziemi Świętej i tam modlił się przed Ścianą Płaczu. Dużo czasu poświęcił budowaniu jedności między Kościołami chrześcijańskimi. Utrzymywał dobre kontakty także z ateistami. Ważną cechą, która uczyniła papieża-Polaka świętym, była właśnie jego religijność i zaufanie Bogu. Może to wydawać się oczywiste, że biskup Rzymu musi być głęboko wierzący, ale mimo to uważam ją za ogromną zaletę, bez której nie doszłoby do beatyfikacji Jana Pawła II. Wiele razy powtarzał, że siła Kościoła katolickiego tkwi w Eucharystii i nie wiąże się z konkretnym programem. Realizował niestrudzenie ideały Ewangelii, dodawał zapału i siły tym, którzy stracili w nie wiarę. Sam nigdy nie przestał wierzyć w nauki Kościoła, nawet w najgorszych chwilach w życiu. Wtedy jeszcze gorliwiej się modlił, ponieważ zawsze mówił, że wszystko zawdzięcza Bogu i Maryi. Jan Paweł II kochał przyrodę, gdyż zachwycał się tym, co stworzył Bóg. Jan Paweł II był niewątpliwie człowiekiem, który zasługuje na to, aby zostać świętym. Był on jednym z wielu wielkich Polaków, którzy rozsławili ojczyznę na całym świecie. Osobiście podziwiam Karola Wojtyłę za wszystko, co zrobił i za jego cechy, które nigdy się nie zmieniły bez względu na sytuację. Mógłby być autorytetem dla wszystkich ludzi na całym świecie. Szkoda, że teraz nie ma wiele ludzi z podobnym charakterem jak Jana Pawła II.
