Literatura okresu romantyzmu. Okres ten przypadł, zarówno w Europie, jak i w samej Polsce, na czasy niezwykle burzliwe, ponieważ datować go możemy na lata 1822-1864. Był to przede wszystkim czas ważnych w dziejach naszego państwa ruchów narodowo - wyzwoleńczych (powstania listopadowe, styczniowe i krakowskie) oraz okres szczególnego ucisku i prześladowania mających na celu całkowite wynarodowienie i wyniszczenie wszelkich przejawów polskości na naszych ziemiach. Na czasy te przypadły również inne i ważne dla wieku uciśnionych narodów europejskich wydarzenia, a mianowicie tak zwana ,,Wiosna Ludów". Biorąc pod uwagę wypadki rozgrywające się wówczas na Europejskiej Arenie Międzynarodowej nie możemy się dziwić, że głównym tematem większości dzieł literackich tego okresu jest właśnie walka narodowo-wyzwoleńcza, która przejawiała się we wszelkich możliwych, ale szczególnie zbrojnych wystąpieniach. Wielką rolę w tych trudnych czasach odegrała przede wszystkim poezja, propagująca ideał człowieka poświęcającego się dla dobra narodu i ojczyzny, poświęcającego swą młodość, szczęście, a nawet życie. Twórcy ówczesnej polskiej literatury postawili przed sobą kilka zadań. Pierwszym z nich było obudzenie i podtrzymywanie ducha narodowego, którego brakowało. Następnym było przewodnicznie narodowi na jego historycznej drodze. Poza tym literatura tego okresu miała rozpowszechniać i nakazywać kultywowanie tradycji narodowych, ukazywać cierpienia narodu, odwoływać się do honoru i ambicji Polaków, umacniać wiarę w zwycięstwo nad zaborcami, dokonywać analizy niepowodzeń oraz propagować kult uczucia postawionego przed rozumem i zimnym wyrachowaniem, a także zachęcić wszystkie klasy społeczne do zapomnienia dawnych, wewnętrznych zatargów i połączenia sił do wspólnej walki z wrogami naszej ojczyzny. Dla osiągnięcia tych rozlicznych, a zarazem, w pewnym sensie, nowych celów pisarze i poeci poszukiwali nowych środków wyrazu. Dlatego też odrzucono wtedy wiele dotychczas obowiązujących norm dotyczących budowy i podziałów istniejących pomiędzy poszczególnymi gatunkami literackimi oraz wprowadzono w tej dziedzinie liczne nowatorskie rozwiązania. Doprowadziło to do powstania niespotykanych dotąd (lub nieco inaczej się przedstawiających pod względem formy) gatunków literackich. Znalazły się wśród nich miedzy innymi: Ballada, Epopeja Narodowa i Dramat Romantyczny. Nastąpił też duży rozwój liryki społecznej, patriotycznej, osobistej i religijnej. Bez trudu możemy dostrzec, że romantyzm swym bogactwem treściowym, napięciem emocjonalnym i szlachetnością kultywowanych i propagowanych uczuć odcisnął się bardzo mocno w świadomości Polaków, a ślady ustalonych wówczas pojęć trwają w naszych umysłach aż do dzisiejszego dnia. Mam nadzieję, że troszkę pomogłam :)
