Choroby oczu Astygmatyzm to wada wzroku polegająca na tym, że wpadająca do oka wiązka promieni po załamaniu nie łączy się w jednym punkcie, lecz przechodzi przez dwie linie ogniskowe, które leżą w dwóch prostopadłych do siebie płaszczyznach. Czyli obraz punktu w ognisku w osi poziomej jest punktem, natomiast pionowo daje rozproszoną, nieostrą wiązkę stanowiącą linię. Zez W prawidłowych warunkach gałki oczne poruszają się zgodnie w różnych kierunkach dzięki działaniu mięśni poruszających każde oko. Porażenie lub niedowład jednego mięśnia lub więcej powoduje przewagę mięśni nieporażonych i ustawienie oka w zezie o różnym kierunku odchylenia. Porażenie mięsni oczu są następstwem chorób ośrodkowego układu nerwowego, zakażeń, urazów i muszą być leczone przez okulistę wspólnie z lekarzami innych specjalności. Ustępuje czasem po leczeniu zachowawczym, czasem jednak konieczna jest operacja przywracająca prawidłową czynność oka. Dalekowzroczność, polega na tym, ze oko ma zbyt krótki wymiar przednio-tylny lub za słaby układ łamiący. Obraz świata zewnętrznego nie powstaje wtedy na siatkówce, ale poza nią i człowiek widzi wtedy niewyraźnie. Aby wyrównać tę wadę stosuje się szkła okularowe skupiające, które zwiększają załamywanie światła, uzupełniając niedobór układu optycznego oka. Krótkowzroczność Z okiem krótkowzrocznym mamy do czynienia, gdy wymiary przednio-tylne oka są zbyt duże lub siła łamiąca układu optycznego zbyt wielka. Z tego powodu obraz przedmiotu powstaje przed siatkówką i człowiek widzi w dal niewyraźnie. Aby zobaczyć dobrze przedmiot z bliska musi przesunąć go znacznie do oczu (stąd nazwa krótkowidz). Wadę tego rodzaju wyrównuje się okularami lub soczewkami minusowymi, które rozpraszają promienie świetlne. Jaskra to stan, w którym wzrasta ilość cieczy wodnistej pomiędzy tęczówką a rogówką, co powoduje bolesny wzrost ciśnienia w oku, obraz może się rozmazywać a nieleczona jaskra prowadzi do ślepoty. Zaćma to zmętnienie soczewki, dlatego ludzie chorzy na tę chorobę widzą, jakby patrzyli przez zamgloną szybę. Zaćma rozwija się latami, bezboleśnie, nie dając na początku żadnych zauważalnych objawów. Oczopląs Jest to zjawisko polegające na mimowolnych, rytmicznych drganiach, drganiach gałek ocznych, najczęściej w płaszczyźnie poziomej. Występuje on w różnych chorobach ośrodkowego układu nerwowego oraz w wadach rozwojowych oka połączonych z dużym osłabieniem wzroku. Choroby uszu Zapalenie ucha zewnętrznego może przybierać różne formy, najczęściej wyprysku lub wyprzenia obejmującego przewód słuchowy zewnętrzny, czasem nawet całą małżowinę uszną. Woskowina jest naturalna wydzielina ochronną i w zwykłych warunkach nie należy jej usuwać. Dopiero nagromadzone czopy woskowinowe zamykają światło przewodu i powodują upośledzenie słuchu. Konieczne jest wtedy płukania ucha woda o temperaturze ok. 37 st. C. Głuchota starcza jest skutkiem naturalnego procesu starzenia się cześci nerwowej, odbiorczej narządu słuchu. Charakterystycznym objawem dla głuchoty starczej jest trudność w rozumieniu mowy w hałasie (zupełnie na odwrót niż to jest w przypadku otosklerozy). Zapalenie ucha środkowego jest najczęstszą patologią, z którą spotyka się laryngolog a także lekarz pierwszego kontaktu. Dotyczy to szczególnie dzieci, których niewiele nie miało epizodu zapalenia ucha. Szumy uszne towarzyszą różnym procesom chorobowym w toczącym się w obrębie narządu słuchu, a niekiedy również poza nim. Niekiedy szum jest pierwszym objawem takich chorób jak: - otoskleroza. - choroba Méniere a, - toksyczne uszkodzenie ucha wewnętrznego - guz nerwu słuchowego Szum fizjologiczny słyszy każdy człowiek w całkowitej ciszy. Taki szum jest zjawiskiem normalnym.
