napisz sprawozdanie ze szkolnego przedstwienia

6 grudnia 1999 roku nasza klasa zaprezentowała społeczności szkolnej i zaproszonym rodzicom wybrane sceny z "Balladyny" Juliusza Słowackiego. Przedstawienie to było upominkiem mikołajkowym dla naszych miłych gości. Już od rana nie mieliśmy lekcji, gdyż ustawialiśmy scenografię w sali gimnastycznej, potem mieliśmy próbę kostiumową, a resztę czasu, jaki pozostał nam do rozpoczęcia występu, wykorzystaliśmy na poprawki przy kostiumach i sprawdzenie sprzętu nagłaśniającego. Około 11.45 pojawili się w sali pierwsi widzowie. Od tej chwili nie mogliśmy opuszczać miejsca za sceną, aby przedwcześnie nie demonstrować kostiumów. Nasza pani cały czas była z nami i starała się nas uspokajać. Punktualnie o 12.00 rozległ się gong obwieszczający rozpoczęcie przedstawienia. Sala była już zapełniona, ale gwar ucichł, gdy na scenie pojawili się Skierka (Adam Grabowski) i Chochlik (Jacek Kowal), a po chwili ich pani - Goplana (Anna Jakubiak). Scena rozmowy skrzatów z wróżką przebiegła bez przeszkód, a strój Goplany, zaprojektowany przez nauczycielkę plastyki panią Barbarę Nowak, wywołał okrzyki uznania. Później graliśmy scenę w chacie Wdowy, z udziałem Aliny (Agnieszka Chmielewska), Balladyny (Izabela Lipowska), Wdowy (gościnnie Patrycja Wierzba z kl. VIII), Kirkora (Sławomir Lisiak) oraz Skierki i Chochlika. Nagłośnienie działało bez zarzutu, nikt się nie pomylił, może tylko recytowaliśmy swoje role nieco za szybko. Otrzymaliśmy burzę oklasków i musieliśmy kłaniać się aż sześć razy. Cały czas pracowała kamera taty jednego z naszych kolegów i błyskało kilka aparatów fotograficznych. Następnego dnia na lekcji polskiego omówiliśmy przedstawienie i otrzymaliśmy w nagrodę bardzo dobre oceny - piątki i szóstki. Postanowiliśmy, że na Wielkanoc wystawimy wybrane sceny z "Ani z Zielonego Wzgórza". Myślę, że taka zabawa w teatr jest bardzo pożyteczna, gdyż poznajemy literaturę, ćwiczymy pamięć, pokonujemy tremę i mamy dużą satysfakcję po każdym udanym przedstawieniu.