Po pierwsze,każdy przyrząd pomiarowy - weźmy elektryczny,ma wyznaczony,statystyczny błąd pomiarowy - np.: 1,5% (stosunkowo niski),lub 4% (dużo). Np. jeśli maksymalny zakres miernika (woltomierza) to 200V - to mierząc powiedzmy,napięcie zasilacza oznaczonego 20 V i pomijając błąd zasilacza generującego prąd- napięcie ( np. 10,2V - 9,8V ) - a więc jego błąd pomiarowy ,znajduje się w przedziale [ + -] 0,4 V . Nasz miernik uniwersalny,ma woltomierz o 20mV- 200mV 20 V - 100V i 1000V - z tabliczki znamionowej,odczytujemy 1,5 V+/- [%] oznacza,że pomiar napięcia w zakresie 100V,zasilacz może wskazać (przy1,5 % błędu) 9,85 V - 10,15 V . Do setna - jeśli mamy zwykły woltomierz wskazówkowy, o napięciu nominalnym 200 V i odchyłkę +/- 1,5% błędu.to pomiar napięcia maksymalnego to 200V - to przewidujemy pomiar 0 - 200V,gdy przekroczymy (np. napięcie w gniazdku - 230 ) może zostać uszkodzony. A miernik laboratoryjny ( teraz mamy cyfrowe,dawniej były/są wskazówkowe ),przewiduje tylko 0,2% błędu pomiarowego i 0,001 V - 0,01 - 2 V - 20 V - 200V i 1000V - a więc ma aż 6 zakresu,a chcemy zmierzyć napięcie w np. w gniazdku - 230 V , to należy ustawić na zakres 0 - 1000V ( no chyba,że ktoś jest dzieckiem,lub kretynem ;) ) ,to pomiar wskaże: 230 x 0,2% = 0,46 V => 230,46 V lub 230 - 0,46 = 229,54V i zakres maksymalny - 1000V (Jeśli nastawimy np. na zakres 20V - to uszkodzimy miernik ). Różnica pomiędzy miernikami a woltomierzem,lub amperomierzem polega na tym,że te ostatnie mają tylko 1 zakres pomiarowy,mierniki nastawcze mogą mierzyć napięcie rzędu 0 - 20 mV. Zakres pomiarowy,danego przyrządu to jego przewidziana 0 - n ,n - wartość maksymalna przyrządu .
