funkcje muzyczne i pozamuzyczne śpiewu gregoriańskiego.

1. Muzyka była całkowicie podporządkowana Kościołowi. 2. Nakazem papieża Grzegorza Wielkiego w VI wieku uporządkowano wszystkie śpiewy kościelne dodając do formy chorału nazwę gregoriański 3. Cechy chorału gregoriańskiego: wokalny jednogłosowy śpiewany po łacinie metryczny (bez wartości rytmicznych i metrum) melizmatyczny (jedną literę bądź sylabę śpiewano na wielu dźwiękach) oparty na skalach kościelnych śpiewany tylko przez mężczyzn 4. W X wieku Gwidon z Arezzo wprowadził linie i solmizacyjne nazwy nut: ut, re, mi, fa, so, la, ti, ut. 5. Formy muzyczne Średniowiecza: misterium – rodzaj przedstawienia o treści religijnej madrygał – utwór świecki o charakterze sielankowym – miłosnym chorał gregoriański – jednogłosowy śpiew, wykonywany podczas nabożeństw msza – cykl śpiewów, składa się z 6 stałych części: Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus, Benedictus, Agnus Dei i zmiennych hymn psalm organum – wokalna forma wielogłosowa motet – wielogłosowa forma wokalna lub wokalno – instrumentalna, łączono w niej elementy muzyki świeckiej i religijnej 6. Rozwijała się muzyka świecka, zajmowali się nią trubadurzy i truwerzy – średniowieczni rycerze pochodzenia arystokratycznego wędrujący od zamku do zamku i śpiewający pieśni (o miłości, polowaniach, polityce), w Polsce nazywano ich wagantami lub rybałtami. 7. Zabytki polskiej muzyki średniowiecza: Bogurodzica – pierwszy hymn Polski, chorał gregoriański Gaude Mater Polonia – łaciński hymn autorstwa Wincentego z Kielczy Breve Regnum – świecka pieśń żaków krakowskich Oj chmielu, chmielu – najstarsza polska pieśń Hejnał Mariacki 8. Średniowieczni kompozytorzy: Wincenty z Kielczy – pierwszy znany z imienia kompozytor Mikołaj z Radomia Piotr z Grudziądza Leoninus Perotinus