wymien działania zmierzające do organiczenia erozji gleb

odprowadzanie nadmiaru wody ze zboczy umocnionymi korytami. Rolę takich odprowadzalników mogą spełniać zadarnione łąki pomiędzy zboczami lub uformowane na dnie doliny koryta. uprawę poziomą i pola wstęgowe- podczas orki wzdłuż warstwic powstają poziome bruzdy, w których może zbierać się woda, aczkolwiek ten sposób retencji glebowej jest możliwy tylko przy niedużych spadkach tarasy mogą być naorywane (orka pługiem odwracalnym, skiby odkładane ku dołowi), formowane sztucznie przy pomocy maszyn do robót ziemnych albo tez tarasy-groble mechaniczne wyrównywanie zboczy -polega na zasypaniu obniżeń i ewentualnym ścięciu grzbietów pozostałych między nimi. Zmniejsza to koncentrację spływu wody, a tym samym obawę rozmywu. Ponadto, zapewnia większa równomierność uwilgotnienia gleby na zboczu. Zabieg ten można stosować tylko na glebach głębokich.

Erozja polega na mechanicznym niszczeniu powierzchni Ziemi przez różne czynniki zewnętrzne, połączonym z przenoszeniem produktów niszczenia. Rozróżnia się erozję wodną i wietrzną. Przed erozją wietrzną chroni - uprawa roślin - minimalizowanie czasu pokrycia gleby bez roślin - Podział pola poprzez zakładanie stref ochronnych przed erozja (np. zarośla i miedze, materiały na polu zmniejszają otwarcie krajobrazu na działanie wiatru) przed erozją wodną chronią - falochrony - obsadzanie wydm - tworzenie koryt umożliwiających spływanie wody z pagórków i gór - tworzenie sieci melioracyjnych

Sposoby ograniczania erozji gleb: - orka w poprzek stoku (wzdłuż poziomic), w taki sposób, aby powstały bruzdy zatrzymującą wodę; - zalesianie stoków lub zmiana przeznaczenia silnie nachylonych stoków np. z gruntów ornych na łąki i pastwiska; - tarasowanie stoków (jest zabiegiem agrotechnicznym polegającym na tworzeniu poziomych pól ułożonych stopniami na zboczu); - stosowanie poplonów (po zebraniu plonów z pola zasiewa się je ponownie, aby nie pozostawiać gleby bez okrywy roślinnej i zmniejszyć wywiewanie cząstek mineralnych); - sadzenie zadrzewień śródpolnych hamujących siłę wiatru i ograniczających wywiewanie gleby.