Jaszczurka - jest to dosyć ciekawy symbol, od czasów starożytnych pojawiający się na nagrobkach i... świecznikach czy lampkach. Zamiłowanie tego gada do wygrzewania się na słońcu, wyrobiło mu opinię istotki dążącej do dobra (wiadomo: słońce ,światło ,dobro). Kolejny "symboliczny" zwyczaj jaszczurki to sen zimowy i przeświadczenie, że co roku zmienia skórę, jednym słowem - odradza się. Uznano ją więc za symbol zmartwychwstania, narodzin duszy do życia wiecznego. Nieraz widziano w niej nawet samego Chrystusa, przezwyciężającego śmierć. Średniowieczni mędrcy chrześcijańscy widzieli w niej nawet za uosobienie prostego człowieka (mały rozmiar), lecz mimo to dążącego do dobra (szukanie miejsc nasłonecznionych).
Jaszczurka w mitologii przeważnie przedstawiana jest na grobach, pomnikach jako symbol oświecenia, światła i dobra. Wybrana została na taki symbol przez to, że w dnie leży na słońcu i zmienia swoją barwę dlatego też kolejna jej interpretacja to zmartwychwstanie, zaczęcie czegoś jeszcze raz i w dodatku lepiej.W starożytnej Grecji jaszczurka była ważnym dla cywilizacji zwierzęciem, ponieważ wierzono także w bogów, a oni często byli przedstawiani z nią (jaszczurką). Dlatego też ludzie zaczęli wierzyć w potęgę tego symbolu. Apollo - znany bóg poezji, muzyki często był wiązany z jaszczurką.