Opisz krótką historię sanktuarium na Jasnej Górze lub sanktuarium w Licheniu.

W Wielkanoc 1430 roku na sanktuarium częstochowskie napadła banda rabusiów, okradli skarbiec i kościół. Zniszczeniu uległ też obraz Madonny- w czasie napadu został rozbity na kawałki, a twarz Matki Boskiej pocięta szablą, której ślady widnieją na jej wizerunku do dziś: na prawym policzku są widoczne dwie równoległe rysy, na linii nosa przecięte trzecią. Cięcia są też widoczne na szyi, dwa wyraźnie, cztery słabiej. Panujący wówczas król Władysław Jagiełło nakazał odnowienie obrazu. Restauracja odbyła się w Krakowie, zakończyła się w 1434 roku. Wtedy to, w czasie uroczystej procesji, obraz przeniesiono do Częstochowy. Nie wiadomo dlaczego malarze, którzy naprawiali obraz nie usunęli śladów cieć, legendy mówią, że chcieli je usunąć lecz mimo wysiłków nie udawało im się to. Inne źródła podają, że ślady na obliczu Matki Bożej pozostawiono na pamiątkę tego wstrząsającego wydarzenia. XIV- XV wiek to czasy, kiedy oficjalnie zaczęto nazywać Czarną Madonnę Królową Polski czy też Patronką Narodu. W XV wieku zaczął się też zwyczaj malowania kopii obrazu częstochowskiego, którymi wypełniały się inne polskie kościoły, szlacheckie dwory i chłopskie chaty. W następnych latach koleje losu sanktuarium przydają mu rangi i wpływają na kolejny wzrost znaczenia Jasnej Góry dla Polski. W 1655 roku wojska szwedzkie zalały cały kraj, padło wiele miast i twierdz.. Jasna Góra ocalała dzięki niezłomnej woli przeora Augustyna Kordeckiego, który kierował działaniami obronnymi. Mimo ogromnej przewagi wroga klasztor przetrwał. Wydarzenie to utwierdziło w oczach wiernych przeświadczenie o wyjątkowości i świętości obrazu i o szczególnej opiece Maryi nad polskim narodem.