Zastosowanie tworzyw sztucznych do produkcji zabawek

Zabawki z tworzyw sztucznych zaczęto produkować w końcu ubiegłego stulecia. Były to lalki, grzechotki, zabawki pływające wykonywane z celuloidu oraz gumowe piłki. Obecnie celuloid ze względu na jego palność zastąpiono octanem celulozy lub polistyrenem. Z celuloidu wytwarza się tylko piłeczki do tenisa stołowego oraz lalki. Tanie piłki dziecięce produkuje się ze zmiękczonego polichlorku winylu, mniejsze metodą żelowania z pasty, bardzo duże przez spawanie z folii.
Najwięcej zabawek produkuje się z tworzyw sztucznych tanich, nietoksycznych i dających się łatwo formować i zdobić, a więc z polistyrenu i polichlorku winylu. Ze zmiękczonego polichlorku winylu oprócz piłek wytwarza się elastyczne lalki i zabawki nadmuchiwane, a także choinki; z polistyrenu meble i sprzęt kuchenny dla lalek, małe modele pojazdów, figurki żołnierzy itp.
Dużym powodzeniem cieszą się zabawki politechniczne, czyli zestawy powtarzalnych elementów, z których buduje się domy, miasta, maszyny, okręty i samoloty. Elementy takie wykonuje się z polistyrenu, polietylenu, polipropylenu, śruby czy wkładki łączące są często z poliamidu, a płytki z polimetakrylanu metylu imitują szklane szyby.
Polistyren jest dość kruchy a zabawki wykonane z niego łatwo się więc łamią, uszkodzone mają ostre krawędzie, dlatego zastępowany jest często octano - maślanem celulozy, polietylenem dużej gęstości lub polipropylenem. Z polietylenu i polipropylenu wykonuje się zabawki duże robione dawniej z drewna lub metalu, jak rowerki, hulajnogi, sanki a także wyposażenie ogródków dziecięcych.
Różnej wielkości klocki z pianki poliuretanowej umożliwiają dzieciom samodzielne budowanie domków, jaskiń, fortec. Z miękkich pianek poliuretanowych robi się zabawki służące jednocześnie jako gąbki.
Zabawki o napędzie mechanicznym lub elektrycznym mają obudowy z polistyrenu wysokoudarowego, czy polipropylenu, a koła zębate, krzywki, śmigła z poliamidu lub poliformaldehydu.