Czy warto uczyć się języka polskiego?

Ojczyzna nie może istnieć bez narodu, naród bez ludzi, ludzie natomiast bez swojego języka. Język polski jest jednym z najważniejszych dóbr narodowych naszego państwa. Jest symbolem Polski obok godła, flagi i hymnu.
Warto uczyć się Języka polskiego.
Język polski z dnia na dzień „unowocześnia się”, tzn. stare słowa i zwroty są wypierane przez młodsze, bardziej „modne”, w większości zapożyczone z języków obcych. Dziś młodzi ludzie np. zamiast wyrażać swoje uczucia za pomocą wyrażeń: Och!, Ach!, zastępują je hasłem - Wow! Nasz język staje się bardziej nowoczesny, ale nie ma w nim dawnego piękna, dlatego też powinniśmy uczyć się go jak najwięcej i jak najlepiej używać go w codziennym życiu.
Język polski w codziennym życiu staje się co raz bardziej „brzydki”. Nie staramy dostosowywać się do form gramatycznych, robimy dużo błędów składniowych, stylistycznych, a nawet ortograficznych. W dużej mierze winę za to ponosi komputer, a co za tym idzie my sami. To właśnie on przyzwyczaja nas do bierności w nauce języka polskiego, poprawiając nam błędy i umożliwiając ściąganie z Internetu gotowych prac. Nie powinniśmy zdawać się wyłącznie na komputer, ponieważ z czasem „zapomnimy własnego języka”.
Dzięki bohaterom narodowym, którzy walczyli za naszą ojczyznę, mamy piękny, uczuciowy język. Powinniśmy być dumni z niego i poprzez jego pielęgnację powinniśmy oddawać hołd poległym za ojczyznę. Dziś kiedy Polska jest wolna i niepodległa, nie odczuwamy radości z posiadania własnego języka, ale to głównie on wyodrębnia nas spośród innych państw.
Nasz język jest bardzo „poetycki”. Wielu poetów i pisarzy polskich tworzy w tym właśnie języku. Dzieła wychodzące spod ich piór są przepełnione uczuciami, których w innym języku nie sposób wyrazić. Gdyby ci twórcy dogłębnie nie znali własnego języka nie mogłyby powstać tak piękne utwory jak np. „Pan Tadeusz” A. Mickiewicza czy „Mazurek Dąbrowskiego”.
Warto uczyć się języka polskiego nie tylko dla siebie, ale i dla przyszłych pokoleń, aby one też mogły posługiwać się tym pięknym, „nienaruszonym i nieocenionym skarbem”.
Cieszę się, że jestem Polką i moim językiem jest właśnie język polski. Dzięki temu językowi mogę w pełni wyrazić swoje zdanie i emocje. Bardzo go lubię i staram się uczyć go jak najwięcej.