Paprocie to największa, licząca ponad dziewięć tysięcy gatunków, klasa paprotników. Są to rośliny bardzo zróżnicowane. Niektóre paprocie drzewiaste osiągają do kilkunastu metrów wysokości, a najmniejsze paprocie wodne to drobne, kilkucentymetrowe roślinki. Łodyga paproci może być prosto wzniesiona, płożąca się lub w postaci kłącza ukryta w ziemi. Większość gatunków paproci ma duże, zielone, często pierzaste lub wielokrotnie pierzaste liście. Za młodu są one zwinięte na kształt pastorału. Na spodniej stronie liści znajdują się zarodnie zazwyczaj zebrane w kupki, niekiedy okryte zawijką. Część gatunków paproci ( np. pióropusznik strusi ) ma liście zarodnionośne ( sporofile ) inaczej wykształcone niż liście płonne, asymilacyjne ( trofofile ). Jest to tak zwana dwupostaciowość liści. Gdy zarodniki dojrzeją opuszczają zarodnie. Kiełkując wytwarzają zielony gametofit. U większości gatunków jest on mikroskopijnych rozmiarów ( około 5 mm średnicy ), sercowatego kształtu. Gametofit przytwierdzony jest do podłoża nie jak przystało na roślinę za pomocą korzeni, lecz poprzez specjalne chwytniki ( ryzoidy ) za pomocą których pobiera wodę i sole mineralne. Na swej spodniej stronie wytwarza rodnie i plemnie. W odpowiednich warunkach ( niezbędna jest obecność wody ) następuje zapłodnienie komórek jajowych, znajdujących się w rodniach. Z zapłodnionej komórki wyrasta sporofit. Początkowo rowija się on wewnątrz rodni, czerpiąc niezbędne mu substancje odżywcze z gametofitu. W toku dalszego rowoju sporofit przerasta gametofit i staje się w pełni samodzielną rośliną.
Królestwo: Rośliny ( Plantae ) Gromada: Paprotniki ( Pteriodophyta ) Klasa: Paprocie ( Polypodiopsida, Pteropsida ) Paprocie to największa, licząca ponad dziewięć tysięcy gatunków, klasa paprotników. Są to rośliny bardzo zróżnicowane. Niektóre paprocie drzewiaste osiągają do kilkunastu metrów wysokości, a najmniejsze paprocie wodne to drobne, kilkucentymetrowe roślinki. Łodyga paproci może być prosto wzniesiona, płożąca się lub w postaci kłącza ukryta w ziemi. Większość gatunków paproci ma duże, zielone, często pierzaste lub wielokrotnie pierzaste liście. Za młodu są one zwinięte na kształt pastorału. Na spodniej stronie liści znajdują się zarodnie zazwyczaj zebrane w kupki, niekiedy okryte zawijką. Część gatunków paproci ( np. pióropusznik strusi ) ma liście zarodnionośne ( sporofile ) inaczej wykształcone niż liście płonne, asymilacyjne ( trofofile ). Jest to tak zwana dwupostaciowość liści. Gdy zarodniki dojrzeją opuszczają zarodnie. Kiełkując wytwarzają zielony gametofit. U większości gatunków jest on mikroskopijnych rozmiarów ( około 5 mm średnicy ), sercowatego kształtu. Gametofit przytwierdzony jest do podłoża nie jak przystało na roślinę za pomocą korzeni, lecz poprzez specjalne chwytniki ( ryzoidy ) za pomocą których pobiera wodę i sole mineralne. Na swej spodniej stronie wytwarza rodnie i plemnie. W odpowiednich warunkach ( niezbędna jest obecność wody ) następuje zapłodnienie komórek jajowych, znajdujących się w rodniach. Z zapłodnionej komórki wyrasta sporofit. Początkowo rowija się on wewnątrz rodni, czerpiąc niezbędne mu substancje odżywcze z gametofitu. W toku dalszego rowoju sporofit przerasta gametofit i staje się w pełni samodzielną rośliną.