Podczas czytania książki "Kamienie na szaniec" jednym z głównych problemów staje się rozstrzygnięcie czy Akcja pod Arsenałem była zwycięstwem czy porażką Buków.Odpowiedź nie jest prosta; z jednej strony osiągnęli zamierzony cel , a jednak znalazły się ofiary śmiertelne. Uważam jednak , że akcja ta była zwycięstwem. Akcja pod Arsenałem była jedną z wielu akcji przeprowadzanych przez Buki. Starali się zaplanować wszystko bez najmniejszego błędu, chodziło bowiem o życie Rudego. Pierwszym argumentem potwierdzającym zwycięstwo Buków jest to , że udało im się osiągnąć zamierzony cel - uwolnili Rudego . Równocześnie uwolnili innych więźniów , którzy w tym czasie jechali karetką . Kolejnym sukcesem chłopców było podniesienie na duchu mieszkańców okupowanej Warszawy,pokazanie im , że solidarność,przyjaźń mogą wiele . Podczas akcji chłopcy pokazali , że potrafią improwizować , radzić sobie w nieprzewidywalnych sytuacjach. Alek pokazał to , gdy Niemcy zaatakowali jego oddział. Uważam więc, że Akcję pod Arsenałem można nazwać zwycięstwem Buków. Akcja choć była wielkim dowodem przyjaźni była też bardzo ryzykowna. Połączenie patriotyzmu z przyjaźnią pokazuje jak wiele człowiek jest w stanie zrobić .
Może ci coś pomoże Akcja pod Arsenałem-zwycięstwo czy porażka Buków? Zapewne większość osób po przeczytaniu książki Aleksandra Kamińskiego pt. "Kamienie na szaniec" zadaje sobie powyższe pytanie. Tak więc moim zdaniem akcja pod Arsenałem, która rozgrywa się w czasie II wojny światowej, zdecydowanie nie jest porażką, lecz zwycięstwem. Jednym z argumentów świadczącym o słuszności wysuniętej przeze mnie tezy jest to, że akcja, mimo wielu trudności, powiodła się. Planem było to, aby uwolnić Rudego i tak też się stało, ale przy okazji uwolniono również innych więźniów znajdujących się wraz z Rudym w więźniarce. Kolejnym sukcesem akcji było podniesienie mieszkańców stolicy na duchu, pokazanie im, że wśród zła panującego podczas wojny, są ludzie, którzy dowodzą o przjaźni, braterstwie, solidarności, i lojalności. Mimo, że Rudy po niedługim czasie, bo w tym samym dniu, w którym został uwolniony z rąk Gestapowców, zmarł, to jednak umierał wśród przyjaciół i bliskich. Reasumując wyżej wymienione argumenty, potwierdzam swoją teze, na temat tego, że akcja była ogromnym sukcesem w dziejach II wojny światowej. Takie zaangażowanie w uwolnienie przyjaciela ukazuje nam prawdziwe znaczenie słowa przyjaźń i patiotyzm.
