Opisz modyfikacje kształtu korzeni oraz ich rolę.

Korzenie oddechowe (pneumatofory) Wyrastające pionowo w górę odgałęzienia korzeni podziemnych równoległych do powierzchni gruntu. Mogą osiągać wysokość nawet do półtora metra nad powierzchnię gruntu. Posiadają one dobrze rozwinięty miękisz powietrzny (aerenchymę), którego cechą charakterystyczną jest silny rozwój przestworów komórkowych tworzących ciągły system kanałów powietrznych umożliwiających dostarczenie do komórek tlenu i dwutlenku węgla niezbędnego do procesów oddychania i asymilacji. Korzenie oddechowe występują u niektórych roślin klimatu ciepłego rosnących na terenach bagnistych, gdzie jest mało tlenu, ponieważ słabo rozpuszcza się on w wodzie. Spotykane np. u cypryśnika błotnego i namorzynów. Korzenie podporowe Stabilizują roślinę rosnącą na grząskim podłożu. Są to korzenie przybyszowe ukośnie wrastające w ziemię, wyrastające z łodygi z różnych wysokości nad ziemią. Występują najczęściej u drzew i krzewów rosnących na terenach podmokłych, zwłaszcza w tropikalnych lasach deszczowych i namorzynach. Ich szczególną formą są korzenie szkarpowe spłaszczone bocznie (w naszej florze takie korzenie wykształca wiąz szypułkowy rosnący na siedliskach łęgowych). Korzenie podporowe wyrastają także w dolnych węzłach wysokich roślin zielnych (np. kukurydzy, niecierpka gruczołowatego). Korzenie spichrzowe (bulwy korzeniowe) Pełnią funkcję organów magazynujących substancje pokarmowe. Są grube i mięsiste – charakteryzują się silnie rozrośniętym miękiszem spichrzowym w korzeniu głównym lub w korzeniach przybyszowych. Są często mylone z bulwami pędowymi (zwłaszcza powstającymi na podziemnych rozłogach, jak u ziemniaka i słonecznika bulwiastego) oraz z bulwami hypokotylowymi. W tym drugim wypadku pełniący funkcje spichrzowe hipokotyl często łączy się ze spichrzowym korzeniem (np. u marchwi zasadniczą część organu spichrzowego stanowi korzeń). Właściwe bulwy korzeniowe obecne są np. u dalii, kliwii, jaskrów, ziarnopłonu wiosennego. Korzenie czepne Korzenie przybyszowe wyrastające z łodygi pnączy i ułatwiające wspinanie się ku górze. Obecne są np. u bluszczu pospolitego. Ssawki (haustoria) Korzenie wykształcane przez rośliny pasożytnicze i półpasożyty. Rośliny te pobierają przez nie od roślin żywicielskich wodę z solami mineralnymi (półpasożyty takie jak np. jemioła), ewentualnie także asymilaty (pasożyty takie jak np. zaraza żółta, kanianka, łuskiewnik). Korzenie asymilacyjne Korzenie przybyszowe, które przyjęły funkcję organów asymilacyjnych. Są one taśmowate lub płatowate. Najczęściej spotykane u epifitów (form wykorzystujących inne rośliny jako podłoże), np. u przedstawicieli storczykowatych. Korzenie kurczliwe Skracają one swoją długość poprzez zmianę turgoru, co powoduje zagłębianie rośliny w podłożu. Obecne są np. u kokoryczy. Korzenie powietrzne Spotykane głównie u epifitów w dżungli tropikalnej. Służą do pobierania pary wodnej z atmosfery. Są pokryte welamenem – tkanką wspomagającą gromadzenie wody. Spotykane u wielu przedstawicieli storczykowatych. Korzenie powietrzne niektórych drzew po zetknięciu się z glebą pełnią funkcje podporowe np. u figowców. Korzenie hydrofitów Odgrywają rolę mocującą w przypadku roślin zakorzenionych, z reguły są krótsze i słabiej rozgałęzione, niż u roślin lądowych. Często pozbawione są włośników, a czapeczki korzeniowe są wydłużone i tworząc tzw. kieszenie korzeni[3].

Modyfikacje: a)korzenie spichrzowe (burak , marchew,rzodkiewka) Magazynują substancje odżywcze. b) korzenie podporowe i oddechowe (cypryśnik błotny) Zapewniaja dost ęp do powietrza do systemów korzeniowych zalanych wodą. Podpieraja roślinę c) Ssawki (jemioła) wchłaniaja wodę i sole mineralne z wiazek przewodzoących żywiciela d) korzenie powietrzne (storczyk) pochłaniaja wodę z otoczenia w postaci pary lub deszczu e) Korzenie czepne (bluszcz) Przymocowują się do gałęzi, pni drzew,skał ,murów lub ścian Kolega wyżej ściągnął z neta. Ja mam to wszystko z zeszytu od nauczyciela

- Korzenie spichrzowe – są grube i mięsiste wskutek obfitego wykształcania miękiszu spichrzowego w korze pierwotnej, łyku lub drewnie (np. u marchwi z miękiszu łykowego, u czarnej rzodkwi z miękiszu drzewnego). W organy spichrzowe mogą przekształcać się również korzenie boczne lub przybyszowe, tworzą się wtedy bulwy korzeniowe, np. u dalii. - Korzenie kurczliwe – mają zdolność do skracania swych górnych części, służą do wciągania rośliny głębiej w ziemię, występują u roślin, których nasiona kiełkują na powierzchni gleby, a ich późniejsze pędy lub części pędów rosną pod ziemią, np. cebule, kłącza, bulwy pędowe. - Korzenie podporowe – to korzenie przybyszowe, wyrastają z łodygi na pewnej wysokości nad ziemią, służą do dodatkowego umacniania rośliny w podłożu, rosną częściowo w glebie i częściowo nad ziemią. Występują u roślin o wysokich nadziemnych pędach i płytkim systemie korzeniowym, mających trudności z ukorzenieniem, np. kukurydza, monstera, figowiec, palmy, namorzyny (namorzyny to formacja roślinna terenów tropikalnych w strefie przypływów i odpływów). - Korzenie czepne – to najczęściej korzenie przybyszowe, które przymocowują roślinę do podpór, np. gałęzi drzew, pni, murów; występują u pnączy i epifitów, np. bluszcz pospolity. - Korzenie powietrzne – za ich pomocą roślina pobiera wodę z powietrza; są otoczone wielowarstwową skórką zbudowaną z martwych komórek o porowatych celulozowych ścianach, tzw. welamen. Welamen chłonie z powietrza parę wodną lub wodę z deszczu; korzenie powietrzne występują u epifitów (storczyki). - Korzenie oddechowe – występują u roślin rosnących na bagnistym podłożu ubogim w tlen; stanowią boczne odgałęzienia poziomych korzeni podziemnych, wyrastają pionowo w górę ponad podłoże (nawet do 1,5 m wysokości); korzenie te wypełnione są miękiszem powietrznym (aerenchymą), na ich powierzchni nadziemnej tworzą się przetchlinki, np. cypryśnik błotny, namorzyny. – Korzenie pasożytów – przekształcone w ssawki mają zdolność wnikania do tkanek rośliny, na której pasożytują; wydzielając enzymy trawiące jej ściany komórkowe, docierają do tkanek przewodzących i pobierają substancje odżywcze, np. kanianka, łuskiewnik, jemioła (półpasożyt). - Korzenie asymilacyjne – biorą udział w fotosyntezie; mają kształt wydłużony i spłaszczony; są bogate w miękisz asymilacyjny; występują u epifitów, u których łodyga i korzeń ulegają skróceniu.

Opisz modyfikacje kształtu korzeni oraz ich rolę.

Opisz modyfikacje kształtu korzeni oraz ich rolę....